Niezależność roszczenia o zadośćuczynienie od roszczeń odszkodowawczych

okoliczność, że te dwa zdarzenia nastąpiły w wyniku jednego wypadku komunikacyjnego, nie ma wpływu ani na zasadę, ani na wysokość roszczeń dochodzonych przez powoda w niniejszej sprawie. Jak już bowiem powiedziano, roszczenie powoda o zadośćuczynienie za krzywdę, wyrządzoną mu przez spowodowanie uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia (art. 445 § 1 k.c.), oraz roszczenie o odszkodowanie w związku ze znacznym pogorszeniem sytuacji życiowej powoda wskutek śmierci jego ojca (art. 446 § 3 k.c.) są roszczeniami odrębnymi i od siebie niezależnymi. Trafnie więc Sąd Wojewódzki samodzielnie określił wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę, nie biorąc pod uwagę odszkodowania zasądzonego na jego rzecz w innej sprawie na podstawie art. 446 § 3 k.c.

Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 1974 r., II CR 396/74

Standard: 30772 (pełna treść orzeczenia)