Prejudycjalny charakter prawomocnej podstawy zawieszenia (art. 180 k.p.c.)

Jeżeli w jakichkolwiek okolicznościach sąd dojdzie do przekonania, iż przyjęta poprzednio w jego postanowieniu podstawa zawieszenia w rzeczywistości nie istniała, powinien podjąć zawieszone postępowanie. Nie sposób uznać, że mając wiedzę o nieistnieniu podstawy zawieszenia postępowania (pierwotnie czy następczo), sąd ignoruje tę okoliczność, szczególnie jeżeli weźmie się pod uwagę art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. 

Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2022 r., II CSKP 89/22

Standard: 65999 (pełna treść orzeczenia)

Użyte w art. 182 § 1 k.p.c. słowo umarza oznacza, że sąd musi wydać postanowienie o umorzeniu zawieszonego postępowania, jeżeli została spełniona wskazana w nim przesłanka. Jeżeli zatem w prawomocnym postanowieniu o zawieszeniu postępowania została wskazana przyczyna zwieszenia, to nie ma podstaw do weryfikowania jej na etapie umarzania zawieszonego postępowania. Taki obowiązek nie wynika ani z art. 182 § 2 k.p.c. ani z innych przepisów.

W konsekwencji należy przyjąć, że prawomocne postanowienie o zawieszeniu postępowania - zawierające przyczynę zawieszenia - ma prejudycjalny charakter dla umorzenia postępowania (postanowienie SN z dnia 9 lutego 2006 r., V CK 457/05)

Wyrok SN z dnia 9 marca 2017 r., II UK 14/16

Standard: 30741 (pełna treść orzeczenia)