Grzywna za nieusprawiedliwione niestawiennictwo świadka (art. 274 k.p.c.)

W sytuacji gdy w odpowiedzi na wezwanie świadek odpowiednio wcześniej wnosi o wydanie (zmianę) postanowienia dowodowego poprzez przeprowadzenie dowodu z jego zeznań przez sąd wezwany (art. 235 § 1 k.p.c.), nie powinno nastąpić skazanie go na grzywnę za niestawiennictwo, jeśli zaniechano uprzedniego poinformowania go o sposobie rozpatrzenia takiego wniosku.

Gdy świadek lojalnie (należy założyć, że w dobrej wierze) poinformował Sąd o istniejących – w jego ocenie – poważnych niedogodnościach mających przemawiać przeciwko przesłuchaniu go przed sądem orzekającym, mógł on oczekiwać na udzielenie mu jeszcze przed rozprawą informacji o sposobie rozpatrzenia jego wniosku (co było możliwe), co powoduje, że nie ma podstaw aby obciążać go negatywnymi skutkami leżącego po stronie Sądu zaniechania tego (tak SN m.in. w uz. postanowienia z dnia 9 października 2013 r., V CZ 45/13).

Postanowienie SO w Bydgoszczy  z dnia 6 czerwca 2019 r., VIII Gz 103/19

Standard: 35952 (pełna treść orzeczenia)

Zgonie z art. 274 § 1 kpc za nie usprawiedliwione niestawiennictwo sąd skaże świadka na grzywnę, po czym wezwie go powtórnie.

Warunkiem wymierzenia grzywny jest prawidłowość doręczenia świadkowi wezwania, jego nieusprawiedliwione niestawiennictwo w wyznaczonym terminie i pouczenie o konsekwencjach prawnych niestawiennictwa, bowiem jak stanowi art. 262 kpc Sąd, wzywając świadka, wymieni w wezwaniu imię, nazwisko i zamieszkanie wezwanego, miejsce i czas przesłuchania, nazwiska stron i przedmiot sprawy oraz zwięzłą osnowę przepisów o karach za pogwałcenie obowiązków świadka. Świadkowi jako osobie fizycznej wezwanie winno być doręczone osobiście w miejscu jej zamieszkania – art. 131 kpc i następne.

Postanowienie SO w Gliwicach z dnia 7 stycznia 2014 r., VIII Pz 53/13

Standard: 55864 (pełna treść orzeczenia)