Pojęcia „naruszenie posiadania”
Roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń (art. 344 k.c.)
Naruszeniem posiadania jest takie zachowanie określonej osoby, którego skutkiem jest wkroczenie w sferę władztwa posiadacza. O naruszeniu posiadania można mówić jedynie wtedy, gdy jest ono wyrazem działań człowieka i obejmuje takie akty, które już nastąpiły.
Nie można uznać za takie naruszenie jednorazowego wkroczenia w sferę cudzego posiadania, jeżeli z okoliczności wynika, że już się to nie powtórzy.
Naruszenie cudzego posiadania może przybrać dwojaką postać: bądź pozbawienia posiadania (wyzucia z posiadania), bądź też zakłócenia posiadania.
Przez pozbawienie posiadania należy rozumieć takie działanie, którego skutkiem jest utrata przez posiadacza władztwa nad rzeczą. Natomiast przez zakłócenie posiadania rozumie się wtargnięcie w sferę władztwa posiadacza, które jednak go tego władztwa nad rzeczą nie pozbawia.
Postanowienie SR w Brzegu z dnia 29 marca 2017 r., I Ns 265/13
Standard: 29638 (pełna treść orzeczenia)
Cechą charakterystyczną roszczenia posesoryjnego, wyrażającego się skierowanym do naruszyciela żądaniem przywrócenia stanu poprzedniego, przez wydanie rzeczy jest naruszenie posiadania, a więc takie zachowanie określonej osoby, którego skutkiem jest wkroczenie w sferę władztwa posiadacza.
O naruszeniu posiadania można mówić jedynie wtedy, gdy jest ono wyrazem działań człowieka i obejmuje takie akty, które już nastąpiły.
Sądowa ochrona przysługuje posiadaczowi, gdy naruszenie jego posiadania było samowolne.
Naruszenie posiadania może przybrać dwojaką postać: bądź pozbawienia posiadania (wyzucia z posiadania), bądź też zakłócenia posiadania. Przez pozbawienie posiadania należy rozumieć takie działanie, którego skutkiem jest utrata przez posiadacza władztwa nad rzeczą.
Przez zakłócenie posiadania rozumie się wtargnięcie w sferę władztwa posiadacza, które jednak go tego władztwa nad rzeczą nie pozbawia, na przykład przejeżdżanie przez cudzą nieruchomość
Wyrok SO w Szczecinie z dnia 30 listopada 2016 r., II Ca 519/16
Standard: 26391 (pełna treść orzeczenia)