Powstanie szkody jako przesłanka odpowiedzialności
Przesłanki odpowiedzialności deliktowej (art. 415 k.c.)
Przesłanką wymaganą do przyjęcia odpowiedzialności deliktowej, poza wystąpieniem zdarzenia, jest zaistnienie szkody powstałej w jej wyniku. Szkoda obejmuje uszczerbki wynikające z uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia, pozbawienia życia oraz naruszenia innych dóbr osobistych człowieka.
Mogą one przybrać postać szkody majątkowej lub niemajątkowej - krzywdy (inaczej niż w przypadku szkody w mieniu, ograniczonej tylko do szkód majątkowych).
Szkoda na osobie, jako jedna z postaci szkody majątkowej, polega na takim naruszeniu dóbr osobistych określonej osoby, w następstwie którego dochodzi obok lub wespół z wyrządzeniem krzywdy w sposób pośredni do negatywnych następstw w majątku tej osoby. Z reguły ze szkodą na osobie mamy do czynienia, gdy w następstwie spowodowanego uszkodzenia ciała doszło do potrzeby pokrycia kosztów leczenia.
Dla przyjęcia odpowiedzialności deliktowej konieczne jest także występowanie związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem, a szkodą, które ma miejsce tylko wtedy gdy w zestawie wszystkich przyczyn i skutków mamy do czynienia jedynie z takimi przyczynami, które normalnie powodują określone skutki. Nie wystarczy więc stwierdzenie istnienia związku przyczynowego jako takiego, wymagane bowiem jest stwierdzenie, że chodzi o następstwo normalne.
Wyrok SO we Wrocławiu z dnia 2 października 2013 r., I C 635/11
Standard: 28835 (pełna treść orzeczenia)
Odpowiedzialność odszkodowawcza z istoty rzeczy jest uzależniona od powstania szkody i – w zasadzie – wysokość szkody wyznacza rozmiar obowiązku odszkodowawczego, a w każdym razie zakreśla jego górny pułap. Wyraża się to w zasadzie restytucji, według której poszkodowany nie może wzbogacić się na skutek uzyskania odszkodowania.
Wyrok SN z dnia 5 grudnia 2008 r., III CSK 228/08
Standard: 29978 (pełna treść orzeczenia)