Prostowanie, odwołanie oświadczenia pełnomocnika przez mocodawcę
Prostowanie, odwołanie oświadczenia pełnomocnika przez mocodawcę (art. 93 k.p.c.) Zasada odwołalności czynności procesowych i procesowych oświadczeń woli w prawie cywilnym Działanie przed sądem przez pełnomocnika (art. 86 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Każde działanie osoby nieumocowanej może zostać potwierdzone przez mocodawcę i wywołuje wówczas skutki prawne. Aprobata dokonanej czynności procesowej może nastąpić w różny sposób, w tym:
a) przez wydanie następcze pełnomocnictwa, które trzeba utożsamiać z zatwierdzeniem dokonanych czynności ( art. 97 § 2 k.p.c. - por. orzeczenie z dnia 24 sierpnia 1937 r., C 2382/36;
b) przez dokonanie czynności procesowej przez stronę, z której wynika potwierdzenie czynności procesowych dokonanych przez osobę działająca w imieniu strony lecz przez nią prawidłowo nieumocowaną.
Postanowienie SN z dnia 4 września 2008 r., III UZ 6/08
Standard: 36453 (pełna treść orzeczenia)
Odwołanie przez stronę oświadczenia pełnomocnika procesowego o cofnięciu odwołania od decyzji organu rentowego na podstawie art. 93 k.p.c. nie może nastąpić w zażaleniu na postanowienie o umorzeniu postępowania.
Przepis art. 93 k.p.c., będący wyrazem zasady prymatu woli mocodawcy nad wolą pełnomocnika, jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 91 k.p.c. określającego zakres pełnomocnictwa procesowego, a zatem nie podlega wykładni rozszerzającej, co z kolei oznacza, iż zasadą jest, że mocodawca stający jednocześnie z pełnomocnikiem na posiedzeniu sądowym może niezwłocznie prostować lub odwoływać oświadczenia pełnomocnika.
Użyte w omawianym przepisie określenie „niezwłocznie” oznacza tyle, co dokonanie tej czynności zaraz, natychmiast, bez odkładania na dalszy termin (odraczania), bez opóźnienia i bez zwlekania (zwłoki). A zatem sprostowanie lub odwołanie będzie niezwłoczne, jeżeli zostanie dokonane bezpośrednio po oświadczeniu złożonym przez pełnomocnika, bądź przy pierwszej sposobności, gdy strona ma głos, a z pewnością nie później, niż przed zamknięciem posiedzenia sądowego, na którym pełnomocnik złożył oświadczenie w obecności swojego mocodawcy.
Ostateczna ocena tej kwestii zawsze należy do sądu, który bierze pod uwagę przebieg (dynamikę) konkretnego posiedzenia. Rozciągnięcie tego uprawnienia aż na zażalenie na postanowienie umarzające postępowanie wskutek cofnięcia pozwu (odwołania) lub zawarcia ugody byłoby sprzeczne z zawartą w art. 95 § 2 k.c. i wynikającą z istoty pełnomocnictwa zasadą, że czynności dokonane przez pełnomocnika (dobrze czy źle) wywołują skutki prawne dla mocodawcy od momentu ich dokonania i w żadnym razie nie znajduje podstawy w art. 93 k.p.c.
Postanowienie SN z dnia 13 grudnia 2005 r., II UK 46/05
Standard: 48769 (pełna treść orzeczenia)