Obowiązek skonkretyzowania żądania usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych

Nie jest konieczne sprecyzowanie w treści oświadczenia naruszonego dobra. Istotne jest, aby oświadczenie było „odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie”. Złożenie oświadczenia ma na celu usunięcie skutków naruszenia, powinno więc uwzględniać oczekiwania pokrzywdzonych, o ile mieszczą się w granicach prawa.

Wyrok SN z dnia 6 lutego 2018 r., IV CSK 60/17

Standard: 29328 (pełna treść orzeczenia)

Powód nie może pozostawić sądowi sformułowania treści oświadczenia o odpowiedniej treści i formie, potrzebnego do usunięcia skutków naruszenia jego dóbr osobistych (o odwołaniu nieprawdziwych zarzutów, sprostowaniu nieprawdziwych informacji stwierdzeniu czy przyznaniu określonych faktów, wyrażeniu żalu lub przeproszeniu) które w zaproponowanej wersji podlega - zgodnie z art. 24 § 1 k.c. - osądowi sądu pod kątem jego celowości, z uwzględnieniem oceny czy jest ono dostateczne dla uzyskania przez poszkodowanego odpowiednej satysfakcji.

Sąd orzekający powinien mieć na uwadze zarówno skalę upowszechnienia wypowiedzi naruszającej dobra osobiste jak i dostępność dla osób, które dowiedziały się o niej oświadczenia mającego usuwać skutki naruszenia oraz adekwatność brzmienia oświadczenia do sposobu naruszenia dobra osobistego.

W wyniku dokonanej oceny sąd jest uprawniony, a w pewnych sytuacjach nawet zobowiązany, w związku z dokonanymi ustaleniami i ich oceną prawną, do ograniczenia zakresu oświadczenia lub jego poszczególnych sformułowań lub ich doprecyzowanie, tak by zastosowany środek usunięcia skutków naruszenia dobra osobistego był odpowiedni do rodzaju naruszonego dobra oraz rodzaju i rozmiaru jego naruszenia. W tym celu sąd może kształtować treść oświadczenia nie tylko przez uściślenie, ale także przez usunięcie pewnych jego sformułowań 

Wyrok SN z dnia 17 września 2014 r., I CSK 678/13

Standard: 69458 (pełna treść orzeczenia)

Powód nie może pozostawić sformułowania treści oświadczenia sądowi, ponieważ dopiero konkretna treść postulowanego oświadczenia może być poddana osądowi. Nie oznacza to jednak, że sąd orzekający jest ściśle związany wskazaną przez powoda treścią oświadczenia. Przeciwnie, przepis art. 24 § 1 k.c. pozostawia ocenie sądu kwestię, czy żądana przez powoda treść i forma oświadczenia jest odpowiednia i celowa do usunięcia skutków naruszenia, co prowadzić musi do wniosku, że sąd może ingerować w żądaną treść oświadczenia przez ograniczenie jej zakresu czy uściślenie określonych sformułowań (zob. wyroki SN z dnia 22 grudnia 1997 r., II CKN 546/97 oraz z dnia 7 stycznia 2005 r., IV CK 413/04).

Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2007 r., II CSK 392/06

Standard: 43855 (pełna treść orzeczenia)