Niedopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawie o czynsz najmu lub dzierżawy (art. 398[2] § 2 pkt 1 k.p.c.)

Pojęcie „sprawy o czynsz najmu lub dzierżawy” w rozumieniu art. 398[2] § 2 pkt 1 k.p.c. wielokrotnie było przedmiotem wykładni. Dominuje stanowisko, że powinno być ono interpretowane szeroko i obejmować zarówno sprawy o ustalenie stosunku prawnego lub prawa czy sprawy o ukształtowanie, jeśli przedmiotem ustalenia bądź ukształtowania dokonywanego orzeczeniem sądu ma być czynsz najmu (zob. postanowienie SN z 17 kwietnia 1998 r., II CKN 587/97).

Sprawą o czynsz jest zatem sprawa, która dotyczy obowiązku płacenia czynszu, jego rodzaju, wysokości, sposobu płacenia oraz istnienia zobowiązania z tego tytułu, bez względu na sposób obrony pozwanego, a więc także taka, w której kwestionuje on swoją legitymację bierną, czy legitymację czynną powoda jak również istnienie zobowiązania z tytułu czynszu (zob. postanowienia SN z 2 grudnia 2014 r., V CSK 286/14, z 8 października 2014 r., IV CSK194/14, z 2 października 2014 r., IV CSK 71/14, z 5 grudnia 2013 r., V CSK 25/13, z 3 lutego 2012 r., I CZ 4/12, z 10 lutego 2011 r., IV CZ 124/10).

Postanowienie SN z dnia 20 listopada 2024 r., I CSK 419/24

Standard: 84165 (pełna treść orzeczenia)

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że pojęcie sprawy o czynsz najmu lub dzierżawy w rozumieniu przepisu art. 398[2] § 2 pkt 1 k.p.c. powinno być interpretowane szeroko i sprawą taką jest sprawa dotycząca płacenia czynszu, jego rodzaju, wysokości, sposobu płacenia, istnienia zobowiązania z tego tytułu, jak również sprawa o ustalenie stosunku prawnego lub o ukształtowanie, jeżeli ich przedmiotem ma być czynsz najmu.

Pojęcie to obejmuje również sprawy o odsetki za opóźnienie w zapłacie czynszu, a także sprawy, w której pozwany kwestionuje swoją legitymację bierną, legitymację czynną powoda lub istnienie zobowiązania z tytułu czynszu (zob. postanowienia SN: z 10 lutego 2011 r., IV CZ 124/10; z 3 lutego 2012 r., I CZ 4/12; z 5 grudnia 2013 r., V CSK 25/13; z 2 października 2014 r., IV CSK 71/14; z 8 października 2014 r., IV CSK 194/14; z 2 grudnia 2014 r., V CSK 286/14; z 9 grudnia 2015 r., II CSK 14/15).

Postanowienie SN z dnia 13 stycznia 2021 r., II CSK 379/20

Standard: 49378 (pełna treść orzeczenia)