Obligatoryjny środek zakazu prowadzenia pojazdów (art. 87 § 3 k.w.)

Zgodnie z poglądem prezentowanym w judykaturze (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 2014 r., V KK 140/14), w razie skazania za wykroczenie z art. 87 § 1 k.w., obligatoryjne jest orzeczenie, na podstawie art. 87 § 3 k.w., środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Stanowisko to nie może dziwić, uwzględniając elementarne racje logiczne. Prawdą jest, iż w treści art. 87 § 3 k.w. ustawodawca użył ogólnego zwrotu "zakaz prowadzenia pojazdów", jednak w przepisie tym znajdujemy wyraźne jego powiązanie z treścią art. 87 § 1 k.w. Sprawca wykroczenia z art. 87 § 1 k.w., prowadząc w stanie po użyciu alkoholu pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, w ten właśnie sposób stwarza stan potencjalnego zagrożenia dla innych uczestników tego ruchu.

Zakaz prowadzenia pojazdów, aby stanowił realną dolegliwość dla ukaranego za powyższe wykroczenie oraz realizował cele, które środek karny z art. 87 § 3 k.w. ma urzeczywistnić, musi pozostawać w funkcjonalnym związku z rodzajem pojazdu, którego prowadzenia w stanie po użyciu alkoholu dopuścił się sprawca. Skoro T. S. prowadził w powyższym stanie pojazd mechaniczny (samochód osobowy), zakaz prowadzenia pojazdów winien więc obejmować pojazdy mechaniczne.

Wyrok SN z dnia 13 czerwca 2019 r., III KK 222/18

Standard: 28373 (pełna treść orzeczenia)

Zgodnie z treścią przepisu art. 87 § 3 k.w., w razie popełnienia wykroczenia określonego w art. 87 § 1 k.w., orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów. Oznacza to, że uznanie ukaranego winnym sprawstwa tego wykroczenia implikuje konieczność ("orzeka się") orzeczenia wobec niego "zakazu prowadzenia pojazdów".

Brak orzeczenia tego środka stanowi zawsze oczywiste naruszenie prawa materialnego, które - z uwagi na swój charakter - miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku. Orzeczenie to nie zawiera bowiem rozstrzygnięcia, którego wydanie - zgodnie z przywołanym przepisem - było obowiązkiem Sądu, skoro uznał on ukaranego sprawcą wykroczenia z art. 87 § 1 k.w. (tak: SN w wyroku z dnia 1 sierpnia 2013 r., II KK 57/13).

Wyrok SN z dnia 20 stycznia 2015 r., III KK 355/14

Standard: 28374 (pełna treść orzeczenia)