Nadzór nad bronią służbową jako czynność służbowa w rozumieniu art. 70 § 2 k.w.

Z chwilą przyjęcia przez broni służbowej ciążą szczególne obowiązki związane z szeroko rozumianym nadzorem (dbałość, szczególna ostrożność z jej obchodzeniem się), przy czym wykonywanie nadzoru nie wymaga aktywnych działań (tak SN w wyroku z dnia 20 października 2016 r., WK 5/16). W ocenie Sądu Najwyższego rozpoznającego niniejszą sprawę sprawowanie tak rozumianego nadzoru nad bronią jest de facto podejmowaniem czynności służbowej w rozumieniu art. 70 § 2 k.w., przy czym czynność ta rozpoczyna się in concreto z chwilą przydzielenia broni służbowej i ustaje w momencie zdania tej broni.

Przyjęcie odmiennego poglądu jest nie do pogodzenia z ratio legis art. 70 § 2 k.w. w aspekcie zasad prawidłowego postępowania przez żołnierzy z przydzieloną im bronią służbową. Wbrew temu co wywodzą oba orzekające w tej sprawie sądy, znaczenie językowe pojęcia "podejmuje" w żadnym stopniu nie stoi na przeszkodzie w ocenie zachowania obwinionego przez pryzmat art. 70 § 2 k.w. Jest jasne, że określenia "zaczynać, ponownie wykonywać coś, zajmować się czymś" w pełni odnoszą się właśnie do sytuacji związanych z przyjęciem broni służbowej i zdaniem jej i rozciągają się na cały okres sprawowania nadzoru nad bronią służbową, przy czym bez znaczenia są okoliczności w postaci odpoczynku czy też snu żołnierza.

Wyrok SN z dnia 27 lutego 2017 r., WK 6/16

Standard: 28362 (pełna treść orzeczenia)

W przedmiotowej sprawie obwiniony przyjął w związku z wyjazdem na szkolenie poligonowe broń służbową i zobowiązał się do pieczy nad tą bronią. Obowiązek pieczy nad tą bronią obwiniony miał realizować w czasie trwania całego szkolenia. Z chwilą przyjęcia broni służbowej przez obwinionego zaczęły ciążyć nad nim szczególne obowiązki związane z nadzorem nad bronią, determinowane jej właściwościami.

Wykonywanie nadzoru nad bronią służbową nie wymagało podejmowania przez obwinionego aktywnych działań. Sprawowanie tego nadzoru było w istocie wykonywaniem czynności służbowej, skoro jak to już podniesiono, przez „czynności służbowe”, o których mowa w art. 70 § 2 k.w. należy rozumieć każde czynności mieszczące się w granicach uprawnień i obowiązków związanych z pełnieniem określonego rodzaju służby. Obowiązek ciążący na obwinionym trwał do momentu przekazania tej broni właściwemu organowi wojskowemu.

Obwiniony miał również świadomość, że w czasie przebywania na szkoleniu poligonowym, w przejściowym miejscu zakwaterowania obowiązywał go obowiązek trzeźwości (pkt 33 ust. 1 ppkt 3 Regulaminu Ogólnego Sił Zbrojnych RP). Obowiązek ten obwiniony bezsprzecznie naruszył i w przejściowym miejscu zakwaterowania pozostawał w stanie po użyciu alkoholu.

Powyższe rozważania prowadzą do stwierdzenia, że żołnierz, który wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości, znajduje się w stanie po użyciu alkoholu i podejmuje czynność służbową związaną z nadzorem nad bronią służbową popełnia wykroczenie określone w art. 70 § 2 k.w.

Wyrok SN z dnia 20 października 2016 r., WK 5/16

Standard: 28365 (pełna treść orzeczenia)