Bezprawne wywołanie alarmu ( art. 66 k.w.) a fałszywe zawiadomienie o zagrożeniu ( art. 224a k.k.)

Przestępstwo z art. 224a k.k. stanowi lex specialis względem wykroczenia określonego w art. 66 k.w. Zasadniczym argumentem przemawiającym za tym poglądem jest analiza znamion czynności wykonawczej.

W art. 66 k.w. mowa jest ogólnie o wprowadzeniu w błąd, bez doprecyzowania, czego ma dotyczyć. Natomiast w art. 224a k.k. mowa jest już o szczególnej formie wprowadzenia w błąd i to dotyczącej konkretnych okoliczności, tj. fałszywemu zawiadomieniu o zdarzeniu lub stworzeniu sytuacji, która miałaby wywołać przekonanie o tego rodzaju zdarzeniu. To właśnie te szczegółowe znamiona wskazują na większą wagę czynu, która uzasadnia uznanie go przez ustawodawcę za przestępstwo. Trzeba ponadto zauważyć, że wykroczenie z art. 66 k.w. ma charakter formalny, a przestępstwo z art. 224a k.k. materialny.

Dla bytu przestępstwa wymagane jest zatem to, aby wywołana została czynność instytucji użyteczności publicznej lub organu ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zdrowia, zaś wykroczenie dokonywane jest już z momentem wprowadzenia w błąd.

Postanowienie SN z dnia 30 listopada 2017 r., IV KK 174/17

Standard: 28358 (pełna treść orzeczenia)