Wierzytelność istniejąca, niekoniecznie wymagalna i ostatecznie sprecyzowana (art. 527 k.c.)
Przedmiot ochrony skargi pauliańskiej (art. 527 k.c. i art. 530 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z orzecznictwem przedmiotem ochrony skargi pauliańskiej jest wierzytelność pieniężna istniejąca i zaskarżalna w chwili dokonania zaskarżonej czynności i wytoczenia powództwa. Wierzytelność ta nie musi natomiast być ani wymagalna w chwili wytoczenia powództwa, ani stwierdzona wyrokiem.
Przedmiotem ochrony skargą są różne wierzytelności, nawet pierwotnie niepieniężne, w których pojawiło się zastępcze świadczenie pieniężne, np. wynikające z bezpodstawnego wzbogacenia czy nienależnego świadczenia (wyrok SN z dnia 15 lutego 2013 r., I CSK 323/2012).
Wyrok SO w Szczecinie z dnia 22 marca 2017 r., VIII GC 115/15
Standard: 10392
Podstawą dochodzenia ochrony na podstawie art. 527 § 1 k.c. jest wykazanie posiadania wierzytelności w stosunku do dłużnika, który dokonał czynności prawnej kwestionowanej skargą pauliańską. Wierzytelność ta powinna istnieć w chwili dokonywania zaskarżonej czynności prawnej oraz w chwili wytoczenia powództwa (por. wyrok SN z dnia 15 lutego 2007 r., II CSK 452/2006, oraz wyroki SN z dnia 9 kwietnia 2010 r., III CSK 273/09, z dnia 18 kwietnia 2012 r., V CSK 183/11, z dnia 15 lutego 2013 r., I CSK 323/12).
Wyrok SN z dnia 27 maja 2015 r., II CSK 488/14
Standard: 59915 (pełna treść orzeczenia)