Udział oskarżonego w rozprawie apelacyjnej (art 450 k.p.k.)

Artykuł 450 § 3 k.p.k. nie stanowi lex specialis w stosunku do art. 117 § 2 k.p.k. Ten ostatni dopuszcza wprawdzie możliwość ustawowego wyłączenia działania zawartej w nim reguły (o ile ustawa nie stanowi inaczej), ale odstępstwa w tym względzie nie odnoszą się do dyspozycji art. 450 § 3 k.p.k. (skoro zamieszczone w nim rozwiązanie – właśnie nie stanowi inaczej). Ten ostatni przepis reguluje bowiem zupełnie inną materię, dotyczącą niestawiennictwa na rozprawie apelacyjnej stron, obrońców i pełnomocników – należycie powiadomionych o terminie rozprawy. Dopuszczając możliwość przeprowadzenia rozprawy w tych warunkach, przepis art. 450 § 3 k.p.k. wcale nie przewiduje, aby unormowanie to odnosiło się do wymienionych w nim podmiotów w sytuacji, gdy należycie usprawiedliwili swoją nieobecność i złożyli wniosek o nieprzeprowadzanie czynności. Tym samym nie wyłącza on stosowania reguły ogólnej wynikającej z treści art. 117 § 2 k.p.k.

Prawo oskarżonego do prowadzenia jego obrony przez umocowanego przez niego adwokata, wyrażającej się w osobistym udziale obrońcy w rozprawie apelacyjnej i popierania wniesionego środka odwoławczego, uzasadnia odroczenie przeprowadzenia tej czynności procesowej w sytuacji, gdy ten obrońca w sposób niezakwestionowany („należyty” w rozumieniu art. 117 § 2 k.p.k.) usprawiedliwił swoje niestawiennictwo i jednocześnie wniósł o odroczenie rozpoznania sprawy.

Wyrok SN z dnia 25 kwietnia 2013 r., III KK 360/12

Standard: 41981 (pełna treść orzeczenia)

Obowiązkowy udział w rozprawie odwoławczej dotyczy tylko prokuratora i obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 i 80 k.p.k. Oskarżony musi uczestniczyć w rozprawie jedynie wtedy, gdy prezes sądu albo sąd uzna to za konieczne (art. 450 § 1 i 2 k.p.k.). 

Przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej pod nieobecność oskarżonego, nawet w razie niezawiadomienia go o niej, nie stanowi zatem uchybienia z art. 439 § 1 pkt 11 k.p.k. i nie stwarza podstaw do wznowienia postępowania z urzędu. 

Postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2012 r., III KO 28/12

Standard: 41733 (pełna treść orzeczenia)