Wniosek o zbadanie sporu kompetencyjnego (art. 192 konstytucji)

Art. 192 Konstytucji określa legitymację czynną w postępowaniu w sprawach dotyczących sporów kompetencyjnych. Wyliczenie w nim zawarte należy traktować jako enumeratywne określenie kręgu podmiotów (organów) uprawnionych do inicjowania tego rodzaju postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym.

Żaden podmiot niewymieniony w sposób wyraźny w art. 192 Konstytucji nie może mieć takiego uprawnienia. Dotyczy to także centralnych organów konstytucyjnych państwa, które nie zostały objęte wyliczeniem zawartym w art. 192 Konstytucji. Organom tym przysługuje legitymacja bierna, a więc zdolność do występowania w charakterze strony w postępowaniu dotyczącym sporu kompetencyjnego. Unormowanie to nie zawiera przy tym ograniczeń dotyczących zakresu, którego dotyczyć może wniosek o rozpoznanie sporu kompetencyjnego składany przez poszczególne organy wymienione w art. 192 Konstytucji, w tym wymogu powiązania sfery, jakiej domniemany spór dotyczy, z podstawowym zakresem działania organu zwracającego się z wnioskiem o rozpatrzenie sporu.

Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego musi odpowiadać rygorom wskazanym w art. 53 ust. 2 ustawy o TK. Wniosek powinien zatem wskazywać:

a) kwestionowane działanie lub

b) zaniechanie oraz

c) przepis Konstytucji lub przepis ustawy, który został naruszony.

Działanie, o którym mowa wyżej, to formalne wszczęcie postępowania w sprawie przewidziane odpowiednimi procedurami lub wydanie rozstrzygnięcia, natomiast zaniechanie to odmowa wszczęcia postępowania lub wydania rozstrzygnięcia.

Postanowienie TK z dnia 23 czerwca 2008 r., Kpt 1/08

Standard: 3176 (pełna treść orzeczenia)