Chwila rozporządzenia mieniem w umowie kredytu kupieckiego z odroczonym terminem zapłaty

Doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem

Umowa kredytu (bankowego) polega na udostępnieniu przez bank określonej kwoty pieniężnej na warunkach określonych w umowie. W tej sytuacji rozporządzenie mieniem (udostępnienie kwoty kredytu) następuje z reguły już z chwilą zawarcia umowy. Tymczasem tzw. kredyt kupiecki nie polega na udostępnieniu jakiejkolwiek kwoty pieniężnej czy nawet towarów określonej wartości, a polega na umożliwieniu kontrahentowi pobierania towarów do określonej wysokości bez natychmiastowej zapłaty - tzn. z odroczonym terminem płatności.

O ile umowa kredytu bankowego jest typową umową kredytu, o której mowa w prawie cywilnym, o tyle umowa kredytu kupieckiego poprzedza typowe umowy sprzedaży z odroczonym terminem płatności i pozwala tylko na zawieranie takich umów do określonej wartości towarów (innymi słowy jest to limit, do którego kontrahent może pobierać towar bez natychmiastowej zapłaty).

W przypadku umowy dotyczącej tzw. kredytu kupieckiego rozporządzenie mieniem następuje z chwilą sprzedaży (wydania towarów), opartej o tę umowę, a nie z chwilą jej zawarcia.

Dla zaistnienia kredytu kupieckiego nie jest w ogóle konieczne uprzednie zawarcie jakiejkolwiek umowy. Wystarczy, jeżeli przedsiębiorca oświadczy drugiemu (a ten wyrazi na to zgodę), iż konkretna sprzedaż nastąpi z odroczonym terminem płatności.

Wyrok SA w Szczecinie z dnia 5 czerwca 2014 r., II AKa 85/14

Standard: 27402 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.