Ustawowe prawo zastawu (art. 701 k.c.)

Zdaniem Sądu meriti w sprawie nie zostało udowodnione, by pozwanemu przysługiwały należności z tytułu zaległego czynszu oraz świadczeń dodatkowych, a do zabezpieczenia właśnie takich należności służy wydzierżawiającemu ustawowe prawo zastawu na rzeczach ruchomych dzierżawcy wniesionych do przedmiotu dzierżawy, w tym także na rzeczach służących do prowadzenia gospodarstwa lub przedsiębiorstwa (art. 701 k.c. i art. 670 k.c. w zw. z art. 694 k.c.). Ustawowe prawo zastawu powstaje dopiero po powstaniu zaległości, o których mowa w przepisie , nie może powstać przed ich wymagalnością.

Tym bardziej nie zostało wykazane, by pozwanemu przysługiwało wobec powoda roszczenie o zwrot sum z tytułu zapłaconych przez niego podatków i innych ciężarów, o których stanowi art. 702 k.c. Wręcz odwrotnie, z zeznań samych stron wynika, że zobowiązania te, choć z opóźnieniem, regulował powód.

Tymczasem ustawowe prawo zastawu istnieje w okresie od wniesienia rzeczy w obręb przedmiotu dzierżawy do chwili usunięcia z tego obrębu ( art. 671 § 1 k.c. w zw. z art. 694 k.c.). Aby być objętymi przedmiotem zastawu, rzeczy ruchome powinny znajdować się w obrębie gospodarstwa lub przedsiębiorstwa, ich wyniesienie poza obręb przedmiotu dzierżawy, a zatem usunięcie przez kogokolwiek (dzierżawcę, wydzierżawiającego, osobę trzecią) powoduje wygaśnięcie zastawu.

Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 28 września 2017 r., II Ca 554/17

Standard: 27369 (pełna treść orzeczenia)