Pedofilia jako zaburzenie preferencji seksualnych
Kryteria podmiotowe orzeczenia środka zabezpieczającego (art. 93c k.k.)
Zgodnie z międzynarodowymi kryteriami diagnostycznymi do rozpoznania zaburzeń pedofilnych niezbędne jest wystąpienie łącznie trzech czynników, a mianowicie:
1. trwające przez okres ponad 6 miesięcy, nawracające, intensywne seksualnie podniecające fantazje, seksualne impulsy albo aktywność seksualna z dzieckiem lub dziećmi przed okresem dojrzewania (zwykle poniżej 13 roku życia);
2. seksualne impulsy są realizowane, albo powodują one – wraz z seksualnymi fantazjami – znaczny stres i trudności w kontaktach interpersonalnych;
3. osoba dokonująca aktu pedofilnego ma przynajmniej 16 lat i jest przynajmniej 5 lat starsza od dziecka z kryterium pierwszego.
Wyrok SO w Częstochowie z dnia 27 września 2016r., II K 96/15
Standard: 27159
Nie każde zachowania pedofilne łączyć należy z zaburzeniami preferencji seksualnych, jak i odwrotnie nie każda osoba o takim zaburzeniu psychoseksualnym musi dopuszczać się zachowań ustawowo karalnych
Aby rozpoznać pedofilię, jako zaburzenia preferencji seksualnych, niezbędne jest spełnienie 5 kryteriów, i tak:
- osoba doświadcza nawracających silnych impulsów i fantazji;
- osoba działa zgodnie z tymi impulsami lub odczuwa z tego powodu znaczące cierpienie;
- preferencja występuje przez co najmniej 6 miesięcy;
- pedofila cechuje utrwalona lub dominująca skłonność do aktywności seksualnej z dzieckiem lub dziećmi wieku przedpokwitaniem, co według wersji ICD-10 z 2010 r. rozszerzono na wczesny wiek pokwitaniowy;
- osoba ma co najmniej 16 lat i jest co najmniej 5 lat starsza od dziecka lub dzieci.
Jeśli zatem przyjąć, że oskarżony spełnia wszystkie wskazane wyżej kryteria, a pedofilii nie wyklucza podejmowanie kontaktów seksualnych z jednym dzieckiem oraz nawet aktywność seksualna z osobą dorosłą, w czym mieścić się musi żądanie współżycia z żoną bez samego aktu seksualnego, w sytuacji nadto zdominowania, o ile nie utrwalenia takich zachowań z córką, będącą dzieckiem, wówczas, gdy oskarżony był trzeźwy, a więc trudno mówić tu o rozluźnieniu zasad moralnych wynikających z nadmiernego spożycia alkoholu, a stwierdzony zespół zależności alkoholowej nie znajdował przełożenia na uszkodzenie OUN, nie sposób zrozumieć, z logicznego punktu widzenia, dlaczego biegły seksuolog, a za nim sąd meriti wykluczył u oskarżonego zaburzenie preferencji seksualnych, przyjmując, że karalne jego zachowania mogą wynikać jedynie z nadużywania alkoholu oraz braku internalizacji norm prawnych i moralnych, przy jednoczesnym założeniu, że wysoce prawdopodobne jest podejmowanie przez oskarżonego podobnych zachowań wobec innych dzieci, o ile nie zaprzestanie on spożywać alkoholu.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 14 marca 2014 r., II AKa 27/14
Standard: 27140
Standard: 28143