Zgromadzenie organizowane przez organy władzy

Zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach, jej przepisów nie stosuje się do zgromadzeń organizowanych przez organy władzy publicznej oraz odbywanych w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych.

Jak wskazuje Sebastian Gajewski (por. Sebastian Gajewski, Aleksander Jakubowski: Prawo o zgromadzeniach komentarz, art. 2, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2017), wyłączenie spod przepisów ustawy prawo o zgromadzeniach organizowanych przez organy władzy publicznej, wydaje się w pełni zasadne, bowiem regulacje tej ustawy odnoszą się do korzystania przez jednostki z gwarantowanej konstytucyjnie wolności zgromadzeń. 

Organizowanie zgromadzeń przez organy władzy publicznej nie stanowi realizacji wolności wyrażonej w art. 57 Konstytucji RP, gdyż ta nie odnosi się do tej władzy – lecz jest formą wykonywania administracji. Z uwagi zaś na to, że organizowanie zgromadzenia przez organ władzy publicznej, odbywać się może we współdziałaniu z innymi podmiotami, to czynności z tym związane uznać należy za sferę wewnętrzną administracji publicznej.

Przyjęte rozwiązanie zapewnia jednolitość i harmonijność działania władzy publicznej, zwłaszcza w zakresie jej odbioru zewnętrznego. W rezultacie przyjąć należy, że organizowanie zgromadzeń przez organy władzy publicznej – w braku przepisów szczególnych – odbywa się w drodze tzw. czynności społeczno-organizatorskich, w tym korespondencji między właściwymi organami. Według dominującego w doktrynie stanowiska, zgrupowania organizowane przez organy władzy publicznej w ogóle nie powinny być rozpatrywane w kategoriach zgromadzeń, nie stanowią bowiem naturalnego przejawu aktywności społecznej

Wyrok SR dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z dnia 7 marca 2018 r., XI W 1957/17

Standard: 27136 (pełna treść orzeczenia)