Kumulatywny zbieg art. 252 § 1 z art. 190 i art. 191 k.k.

Dla zaistnienia przestępstwa z art. 252 § 1 k.k., które ma formalny charakter, wystarczy stwierdzić, że sprawcom towarzyszył cel wymuszenia (w rozpatrywanym wypadku okupu).

Oskarżeni wzięli i przetrzymywali zakładnika w celu wymuszenia okupu od jego ojca, to okoliczność, że żądanie takie (pomimo, że obaj oskarżeni bezpośrednio do tego zmierzali) ostatecznie nie zostało złożone, nie ma wpływu na to, że ich działanie wyczerpuje przedmiotowe i podmiotowe znamiona dokonanego przestępstwa z art. 252 § 1 k.k., w zbiegu kumulatywnym z art. 191 § 1 k.k.

Jeżeli sprawcy biorą zakładnika posługując się przemocą albo groźbą, wówczas dochodzi do kumulatywnego zbiegu przepisów z art. 190 k.k. lub 191 k.k. z art. 252 § 1 k.k.

Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 19 września 2013 r., II AKa 270/13

Standard: 27041 (pełna treść orzeczenia)

Wzięty za zakładnika M. B. nie miał on żadnej zdolności ani możliwości spełnienia żądanego przez oskarżonego od T. B. zachowania się, a więc wypłacenia oskarżonemu 10.000 zł. Nie miał też żadnego wpływu na to, aby jego wuj T. B. wywiązał się z przestępczej umowy, o której istnieniu dowiedział się de facto po uwolnieniu.

Mając powyższe na uwadze niemożliwym było uznanie, iż czyn przypisany oskarżonemu M. K. podlegał kumulatywnej kwalifikacji prawnej z art. 252 § 1 k.k. w zb. z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Również prawnie nieuzasadnione jest uznanie, iż między przepisem art. 252 § 1 k.k. i art. 191 § 1 k.k. zachodzi właściwy zbieg przestępstw. Ten pierwszy przepis ma charakter przepisu szczególnego, co wyklucza możliwość stosowania art. 11 § 2 k.k.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 18 września 2013 r., II AKa 249/13

Standard: 27042 (pełna treść orzeczenia)