Zwołanie zgromadzenia bez wymaganego zawiadomienia (art. 52 § 1 pkt 2 k.w.)

Wątpliwość konstytucyjna dotyczy art. 52 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756; dalej: k.w. lub kodeks wykroczeń). Zgodnie z kwestionowanym przepisem: "Kto (...) zwołuje zgromadzenie bez wymaganego zawiadomienia albo przewodniczy takiemu zgromadzeniu lub zgromadzeniu zakazanemu, (...) - podlega karze aresztu do 14 dni, karze ograniczenia wolności albo karze grzywny".

Przepis ten penalizuje zwoływanie zgromadzenia (w ogólności) bez wymaganego zawiadomienia lub przewodniczenie takiemu zgromadzeniu. Jednakże samo petitum pytania jest ujęte węziej: jako penalizacja zwołania zgromadzenia i przewodniczenia takiemu zgromadzeniu, którego wcześniejsze zgłoszenie nie było możliwe z przyczyn niezależnych od organizatora, a odbycie zgromadzenia w innym terminie byłoby bezcelowe lub mało istotne z punktu widzenia debaty publicznej.

Artykuł 52 § 1 pkt 2 k.w. przewiduje karalność za zwołanie zgromadzenia bez wymaganego zawiadomienia albo przewodniczenie takiemu zgromadzeniu - bez różnicowania charakteru zgromadzenia (demonstracja dyktowana nagłą potrzebą, demonstracja "zwykła").

Penalizacja dotyka zatem jedynie inicjatorów i organizatorów - nie zaś osób uczestniczących w takim zgromadzeniu.

Wyrok TK z dnia 10 lipca 2008 r., P 15/08

Standard: 27007 (pełna treść orzeczenia)