Popełnienie czynu z art. 160 k.k. przez zaniechanie
Narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 k.k.)
Przestępstwo określone w art. 160 § 1 k.k. może być popełnione tylko przez działanie. Zaniechanie jest podstawą odpowiedzialności za sprowadzenie bezpośredniego niebezpieczeństwa tylko wtedy, gdy na sprawcy ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia narażeniu na niebezpieczeństwo, czyli, gdy są zrealizowane od strony podmiotu czynu zabronionego, znamiona typu określonego w art. 160 § 2 k.k.
Skoro w § 3 tego przepisu penalizowane jest zachowanie polegające na wypełnieniu znamion art. 160 § 1 k.k., jednak poprzez zachowanie nieumyślne, to również w tym przypadku musi w nim chodzić o przestępstwo z działania, a nie z zaniechania.
Postanowienie SN z dnia 30 maja 2017 r., IV KK 164/17
Standard: 57170 (pełna treść orzeczenia)
Przestępstwo określone w art. 160 § 1 może być popełnione tylko przez działanie [zob. wyrok SA w Łodzi z dnia 9 marca 1995 r., II AKr 40/95].
Zaniechanie może być podstawą odpowiedzialności za sprowadzenie bezpośredniego niebezpieczeństwa tylko wtedy, gdy na sprawcy ciąży prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi w postaci narażenia na niebezpieczeństwo, czyli gdy zrealizowane są znamiona kwalifikujące z art. 160 § 2, które charakteryzują podmiot jako osobę zobowiązaną do opieki. Dlatego też przestępstwo w typie kwalifikowanym, określone w art. 160 § 2, może być popełnione zarówno przez działanie, jak i przez zaniechanie.
Wyrok SR dla Wrocławia–Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 9 kwietnia 2015 r., II K 880/14
Standard: 26920 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 35198