Bezzasadne wezwanie policji na interwencję w celu dokuczenia innej osobie (art. 66 § 1 k.w. i art. 107 k.w.)
Fałszywy alarm (art. 66 k.w.)
Choć faktycznie po dokonaniu interwencji przez funkcjonariuszy okazało się, że czynność nie była potrzebna, nie jest to wystarczające dla przyjęcia zamiaru kierunkowego w zakresie strony podmiotowej wykroczenia. W ocenie sądu odwoławczego, Sąd Rejonowy nie wykazał, że H. P. swoimi działaniami chciała doprowadzić do niepotrzebnej czynności funkcjonariuszy policji, a w szczególności nie podał, jakie dowody miałyby na taką okoliczność wskazywać. Absolutnie niewystarczające dla wykazania winy sprawcy za wskazane wykroczenie było wskazanie, że wywołana czynność okazała się niepotrzebna, ale konieczne jest też uzasadnienie, że obwiniona zgłaszała konieczność interwencji celowo, chcąc wprowadzić funkcjonariuszy w błąd i wiedząc, że jest ona niepotrzebna.
Wyrok SO w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2016 r., IV Ka 690/16
Standard: 26781 (pełna treść orzeczenia)
Dla przypisania w przedmiotowej sprawie odpowiedzialności karnej obwinionej J. M. niezbędnym było jednoznaczne i łączne ustalenie, że:
- po pierwsze: w/w wiedziała, iż wzywania przez nią interwencja policji jest nieuzasadniona (i dlatego przemilczała „przez telefon fakt toczącej się sprawy zasiedzenie), a
- po drugie: wezwała policję ze złośliwości wobec sąsiada (czy innego podmiotu, np. policjantów) po to, by mu dokuczyć, czy niepotrzebnie i złośliwie zaniepokoić, bądź uczyniła to ze swawoli, a więc dla żartu, psoty, zabawy bądź z samowolności.
Odpowiedzialność sprawcy wykroczenia z art. 66 k.w. nie zależy tylko od obiektywnie ocenionej zasadności wezwania interwencji policji w danym stanie faktycznym (czy wywołania czynności innego uprawnionego organu, o jakim mowa w art. 66 § 1 k.w.).
Sprawca musi mieć świadomość, że wywołuje czynność niepotrzebną i chcieć ją wywołać, nie mając ku temu uzasadnienia oraz czynić to poprzez uprzednie wprowadzenie w błąd instytucji użyteczności publicznej albo innego organu ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zdrowia. Sprawcy musi towarzyszyć umyślność, co do wszystkich znamion wymienionych w tym przepisie tj. złośliwości lub samowoli i celowego wprowadzenia w błąd dla wywołania czynności niepotrzebnej.
Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim 15 stycznia 2016 r., IV Ka 720/15
Standard: 26776 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 26774