Lekceważenie Narodu i Państwa Polskiego (art. 49 § 1 k.w.)
Lekceważenie Narodu, Państwa Polskiego, symboli narodowych, konstytucyjnych organów (art. 49 k.w.)
Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „lekceważenie”, ani nie określił, na czym może polegać jego „okazywanie”. Najstarszy polski słownik, z początku XIX w., tłumaczy zwrot „lekceważyć” jako „gardzić, ponieważać” (Słownik języka polskiego, red. S. Linde, Warszawa 1808, t. I, cz. II, s. 1247), tzw. słownik (...), z przełomu XIX i XX w., podaje znaczenie tego wyrazu jako „mieć za nic, nie przywiązywać do kogo a. do czego wagi (…) mało cenić” i dodaje, że „lekceważący” to „pogardliwy, uchybiający, ubliżający” (Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Warszawa 1902, t. II, s. 708). Natomiast zgodnie ze słownikiem współczesnym, „lekceważyć” - to „świadomie traktować kogoś lub coś pogardliwie, bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić (…) bagatelizować” (Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, Warszawa 2008, t. II, s. 416).
Wyrok SR w Wołominie z dnia 12 kwietnia 2017 r., II W 305/16
Standard: 26762 (pełna treść orzeczenia)
Wykroczenie określone w 49 k.w. można popełnić jedynie umyślnie, na co wskazują znamiona przedmiotowe, dla których realizacji konieczne jest występowanie zamiaru i to w zasadzie jedynie zamiaru bezpośredniego. Jeżeli zatem czyn ten miałby polegać na publicznym wygłaszaniu poglądów, to poglądy te muszą obiektywnie wskazywać na chęć demonstracyjnego lekceważenia Narodu Polskiego.
Istotę pojęcia lekceważenia użytego w art. 49 k.w. stanowi wyrażanie względem Narodu Polskiego braku szacunku czy pogardy. Wypowiedź obwinionego odnosiła się do statusu państwa polskiego na arenie międzynarodowej, nie zaś do przymiotów cechujących Naród Polski.
Wyrok SN z dnia 14 września 2016 r., II KO 29/16
Standard: 26761 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 26808