Pojęcie „zamiar” w rozumieniu art. 18 § 3 k.k.
Pomocnictwo w kodeksie karnym (art. 18 § 3 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Pomocnictwo z art. 18 § 3 k.k. może zostać popełnione w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym. Zamiar ten nie może być dorozumiany, ale musi być pewny, udowodniony, by takiemu sprawcy móc przypisać pomoc innej osobie w dokonaniu czynu zabronionego.
Zamiar pomocnika powinien być odniesiony do wszystkich znamion strony przedmiotowej pomocnictwa.
Udzielający pomocy musi obejmować świadomością to, że podejmując określone czynności lub nie wykonując ciążącego na nim obowiązku niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego, ułatwia w ten sposób innej osobie popełnienie czynu zabronionego. Powinien on też obejmować świadomością, że czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie czynu zabronionego oraz w odniesieniu do indywidualnie oznaczonej osoby bezpośredniego wykonawcy.
Wyrok SN z dnia 11 lipca 2023 r., III KK 164/23
Standard: 74152 (pełna treść orzeczenia)
Udzielający pomocy musi obejmować świadomością to, że podejmując określone czynności czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie części szczególnej lub w przepisie pozakodeksowym czynu zabronionego. Musi więc obejmować swoją świadomością zarówno prawną charakterystykę czynu zabronionego, którego popełnienie ma zamiar ułatwić, oraz mieć świadomość znaczenia swojego zachowania (działania lub zaniechania), w tym w szczególności tego, że stanowi ono ułatwienie popełnienia tego czynu zabronionego przez inną osobę.
Wyrok z dnia 24 czerwca 2015 r., II AKa 39/15
Standard: 74153 (pełna treść orzeczenia)
Pomocnictwo z art. 18 § 3 k.k. może zostać popełnione w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym, za czym przemawia zwrot „kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego”. Jednakże zamiar ten nie może być dorozumiany, domniemany, ale musi być pewny, udowodniony, by takiemu sprawcy móc przypisać pomoc innej osobie w dokonaniu czynu zabronionego.
Wyrok SA Poznań z dnia 16 grudnia 2014 r., II AKa 230/14
Standard: 14749 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 41807 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 26329 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78572 (pełna treść orzeczenia)