Umowa cywilnoprawna o świadczenie usług sportowych

Dopuszczalne jest zawarcie przez klub sportowy i profesjonalnego zawodnika piłki nożnej umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług sportowych.

Obowiązujące przepisy ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, jak i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym nie przewidują, aby umowa pomiędzy klubem a zawodnikiem była umową o pracę. Wcześniejsza wersja przepisu art. 22 ust. 2 pierwszej z powołanych ustaw przewidywała wprost dopuszczalność zawarcia z profesjonalnym zawodnikiem umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej. Sąd Okręgowy trafnie przyjął więc, że o wyborze podstawy prawnej zatrudnienia mogą decydować same zainteresowane strony (art. 3531 k.c. w związku z art. 300 k.p.). Możliwość taka jest akceptowana zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego, jak i w doktrynie prawa pracy.

Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2010 r., I PK 44/10

Standard: 61398 (pełna treść orzeczenia)

Najodpowiedniejszym do zastosowania – w ramach zawodniczego zobowiązania profesjonalnego – rodzajem umowy cywilnoprawnej jest umowa o świadczenie usług sportowych, do której – zgodnie z art. 750 k.c. – stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Umowa ta ma, w swym generalnym ujęciu, charakter umowy należytej staranności, gdyż zawodnik profesjonalny zobowiązuje się świadczyć usługi w taki sposób, by maksymalizować swoje wyniki sportowe, a przez to także wyniki swojego klubu sportowego. Nie jest to wszakże zobowiązanie rezultatu, gdyż efekty postępowania zarówno samego zawodnika, jak i klubu sportowego determinowane są przez wiele czynników wewnętrznych (np. stan zdrowia zawodnika, uleganie kontuzjom) i zewnętrznych (np. organizacja zawodów sportowych), których skutki zawodnik profesjonalny, działający z należytą starannością, może jedynie przewidywać.

W umowie o świadczenie usług, o której mowa w art. 750 k.c., mieszczą się postanowienia określające zobowiązanie do dokonywania określonych czynności prawnych i faktycznych dla klubu sportowego (art. 734 k.c.), wysokość wynagrodzenia za wykonane usługi (art. 735 k.c.), sposób wykonywania usługi (art. 737 k.c.), wyłączenie możliwości wykonania zobowiązania przez osobę trzecią (art. 738 k.c.), rezygnacja z obowiązku informowania klubu o przebiegu wykonywania usługi oraz złożenia sprawozdania z przebiegu wykonywania umowy (art. 740 k.c.), możliwość wykorzystywania przez zawodnika rzeczy (sprzętu sportowego) klubu zlecającego wykonywanie usług sportowych (art. 741 k.c.), czy obowiązek udzielania zawodnikowi zaliczek koniecznych do wykonywania zobowiązania (art. 743 k.c.).

Sąd Najwyższy, w wyroku z dnia 24 stycznia 2000 r., III CKN 531/98, rozważając charakter prawny umowy, w której zawodnik zobowiązał się do reprezentowania barw klubu sportowego za wynagrodzeniem, przyjął, iż jest to umowa o świadczenie usług, do której, zgodnie z art. 750 k.c., stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Wyrok SN z dnia 16 lutego 2006 r., IV CK 380/05

Standard: 26063 (pełna treść orzeczenia)