Skarga - przymus adwokacki

Przymus adwokacki w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym toczącym się w trybie skargi konstytucyjnej dotyczy tylko sporządzenia skargi konstytucyjnej i zażalenia na postanowienie o odmowie nadania jej dalszego biegu. Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego nie daje podstaw do wysuwania tezy, iż we wstępnym rozpoznaniu skargi konstytucyjnej organ ten, dokonując rozszerzającej wykładni kwestionowanego przepisu, rozciąga przedmiotowe ograniczenie na wszystkie pisma procesowe wnoszone do Trybunału Konstytucyjnego. Fakt, iż wspomniane ograniczenie dotyczy nie tylko pism zatytułowanych "skarga konstytucyjna" względnie "zażalenie", lecz także wszystkich pism procesowych stanowiących uzupełnienie skargi konstytucyjnej (zażalenia), bez względu na to czy zostały one nadesłane w odpowiedzi na zarządzenie sędziego wzywające do uzupełnienia braków skargi konstytucyjnej, czy też z własnej inicjatywy, nie uzasadnia twierdzenia o rozszerzającej wykładni zaskarżonego przepisu. Akceptacja przeciwnego poglądu dawałaby bowiem możliwość łatwego obchodzenia przedmiotowego wymogu i czyniłaby ochronę interesu skarżącego leżącego u podstaw jego wprowadzenia iluzoryczną. Skarżący może zatem wnieść osobiście do Trybunału Konstytucyjnego każde pismo procesowe nie przynależne do wymienionej przez kwestionowaną regulację kategorii pism. Dokonane ustalenia nie oznaczają jednak, iż sam fakt wystosowania do Trybunału Konstytucyjnego podpisanego osobiście przez skarżącego pisma, o którym mowa powyżej, jest jednoznaczny, jak twierdzi skarżący, z "odrzuceniem skargi konstytucyjnej". Mieć na względzie bowiem należy, iż odmowa przekazania skargi do merytorycznego rozpoznania następuje nie dlatego, że skarżący wniósł osobiście pismo procesowe objęte przymusem adwokackim, ale z tego względu, iż pisma takiego nie wniosła osoba legitymowana do tego, czyli adwokat lub radca prawny. W sytuacji zatem, w której skarżący osobiście wniesie zażalenie lub pismo procesowe stanowiące uzupełnienie skargi konstytucyjnej, wniesionej uprzednio przez adwokata względnie radcę prawnego (wniesiona przez samego skarżącego nie jest traktowana jako skarga konstytucyjna), tylko wtedy można odmówić nadania skardze dalszego biegu, jeżeli pismo dotyczące tego samego zagadnienia nie zostanie wniesione przez adwokata lub radcę prawnego.

Postanowienie TK z dnia 25 stycznia 2005 r., Ts 109/04, OTK-B 2005/1/38

Standard: 2979 (pełna treść orzeczenia)