Uprawnienia przewodniczącego rozprawy w ramach policji sesyjnej

Nie sposób uznać, że decyzje sądu dotyczące zachowania powagi, spokoju, porządku czynności sądowych lub reagowania na ubliżanie sądowi należą do zakresu merytorycznego rozpoznania sprawy. Zgodzić się natomiast należy z sądem pierwszej instancji, że takie decyzje powinny być podejmowane niezwłocznie, gdy tylko nastąpią okoliczności naruszające powagę, spokój lub porządek czynności sądowych lub ubliżających sądowi.

Na marginesie zauważyć należy, że najpierw doszło do ubliżenia sądowi słownie oraz przez działanie oskarżonego, który bez zgody przewodniczącego podszedł do stołu sędziowskiego i rzucił nań przygotowane wcześniej pismo, które dopiero później okazało się wnioskiem o wyłączenie sędziego.

Oskarżony używając określenia „gbur” ubliżył sądowi. Wywodzenie w obu zażaleniach, że określenie to stanowi „ekspresyjny wyraz krytyki” nie znalazło uznania w poglądach Sądu Najwyższego. Oceniając zachowanie oskarżonego przez pryzmat jego kwalifikacji zawodowych (sędzia w stanie spoczynku), faktu, że miało ono miejsce w fazie wstępnej pierwszej rozprawy po nieuwzględnieniu wniosku o wyłączenie sędziego, że oskarżony na tą rozprawę przyszedł ze sporządzonym na piśmie kolejnym wnioskiem o wyłączenie sędziego, to jego zachowanie należało ocenić jako czysto instrumentalne, zmierzające do wywołania konfliktu z sędzią, by nie dopuścić do rozpoznania jego sprawy.

Postanowienie SN z dnia 3 kwietnia 2014 r., WZ 4/14

Standard: 41816 (pełna treść orzeczenia)

Przewodniczący rozprawy, na podstawie art. 372 k.p.k., w ramach tzw. policji sesyjnej, był uprawniony do wydania zarządzenia o chwilowym odebraniu prawa głosu obrońcy oskarżonego, o ile uznał, że jego zachowanie zakłócało przebieg rozprawy. Przy czym przewodniczący może podejmować czynności niezbędne dla utrzymania na sali sądowej spokoju i porządku w odniesieniu do każdej osoby zakłócającej przebieg rozprawy, w tym także do podmiotu świadczącego profesjonalną pomoc prawną. Decyzja taka w przypadku jednoosobowego składu sądu jest niezaskarżalna (art. 373 k.p.k.).

Postanowienie SN z dnia 21 sierpnia 2013 r., III KK 74/13

Standard: 25729 (pełna treść orzeczenia)