Wyłączenie ze względu na inicjowanie przez stronę postępowań cywilnych i karnych przeciwko sędziemu
Wyłączenie sędziego (art. 41 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Podnoszenie w trybie art. 41 § 1 k.p.k. wątpliwości co bezstronności sędziów tylko na podstawie tego, że zostały złożone przez skazanego przeciwko tym sędziom pozwy cywilne o naruszenie dóbr osobistych (bez wskazania jakichkolwiek szczegółów), czy nawet złożone doniesienia do prokuratury o wszczęcie postępowania karnego, jeżeli ma to bezpośredni związek z wykonywaniem czynności orzeczniczych przez sędziów, nie jest korzystaniem z przysługujących praw oskarżonym, a ich nadużyciem.
Nie do zaakceptowania jest instrumentalna postawa niektórych oskarżonych, którzy niezadowoleni z konkretnych merytorycznych decyzji Sądów, każdorazowo uważają iż doszło do przekroczenia uprawnień przez składy orzekające i w ten sposób dążą do destrukcji prowadzonego postępowania.
Wyrok SN z dnia 27 lutego 2019 r., V KK 79/18
Standard: 75410 (pełna treść orzeczenia)
Nie można akceptować sytuacji gdy strona postępowania, a nie ustawa, przez swoje zabiegi, nadużywanie praw podmiotowych faktycznie określa który Sąd i w jakim składzie ma (lub nie może) rozpoznać daną sprawę, ponieważ godziłoby to we wskazane wartości konstytucyjne i prawo człowieka.
Działania podejmowane przez strony w stosunku do sędziego w czasie procesu z jego udziałem polegające na składaniu zawiadomienia o popełnieniu czynu zabronionego, powództwa cywilnego przeciwko niemu nie mogą prowadzić do automatycznego wyłączenia go. Oznaczałoby to akceptację instrumentalnego wykorzystywania przez strony procesowe instytucji prawnych nie w celu w jakim zostały stworzone, ale po to by sterować składami orzekającymi. Narusza to prawo do rzetelnego procesu gwarantowane w Konstytucji i traktatach międzynarodowych z dziedziny praw człowieka ratyfikowanych przez Polskę skoro to nie ustawa, ale strona decydowałaby o składzie Sądu. Końcowo zachowania takie mogłyby sparaliżować rozpoznanie sprawy przez jakikolwiek sąd.
"Do kręgu przesłanek ograniczających zaufanie do bezstronności sędziego o jakich mowa w przepisie art. 41 k.p.k. nie należą takie działania stron, które polegają na instrumentalnym posłużeniu się instytucjami prawnoproceduralnymi, bez należytego potwierdzenia zasadności zarzutu braku bezstronności okolicznościami podlegającymi weryfikacji przewidzianej w przepisie art. 42 k.p.k. i są nakierowane jedynie na wyłączenie sędziego oraz spowodowanie konieczności prowadzenia procesu od początku" (postanowienie SN z dnia 25 września 2017 r., II KK 145/17).
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2017 r., II AKa 229/17
Standard: 25679 (pełna treść orzeczenia)