Obowiązek sądu doręczenia aktu oskarżenia w tłumaczeniu (art. 338 § 1 k.p.k.)

W myśl art. 72 § 3 k.p.k. oskarżonemu niewładającemu w wystarczającym stopniu językiem polskim doręcza się akt oskarżenia wraz z tłumaczeniem, to norma ta oznacza, iż konieczność sporządzenia tłumaczenia aktualizuje się wtedy, gdy powinno nastąpić doręczenie jego odpisu.

Zgodnie z art. 338 § 1 k.p.k. o doręczeniu aktu oskarżenia decyduje prezes sądu lub referendarz sądowy, jeżeli stwierdzi, że odpowiada on warunkom formalnym. Oznacza to, że powinność uzyskania tłumaczenia obciąża zawsze sąd, jako organ, który po kontroli wstępnej aktu oskarżenia decyduje o jego doręczeniu stronom. Potwierdza ten wniosek treść art. 204 § 2 k.p.k., w którym stanowi się, między innymi, że należy wezwać tłumacza, jeżeli zachodzi potrzeba przełożenia na język obcy pisma sporządzonego w języku polskim, a więc również aktu oskarżenia podlegającego doręczeniu osobie niewładającej tym językiem. Stylistyka tego przepisu wskazuje jednoznacznie, że norma w nim zawarta jest adresowana do organu prowadzącego postępowanie, a nie do stron.

W postępowaniu karnym oskarżyciel nie ma obowiązku dostarczenia tłumaczenia aktu oskarżenia w sprawie oskarżonego, który nie włada w wystarczającym stopniu językiem polskim. Konieczność uzyskania tłumaczenia w takiej sprawie wyłania się po stwierdzeniu przez prezesa sądu lub referendarza sądowego w trybie art. 338 § 1 k.p.k., że wniesiony akt oskarżenia spełnia warunki formalne, tj. przed doręczeniem jego odpisu oskarżonemu. Powinność zlecenia tłumaczenia aktu oskarżenia należy do sądu właściwego do rozpoznania sprawy, a należność przysługującą tłumaczowi ponosi Skarb Państwa (art. 72 § 1 k.p.k. i art. 619 § 3 k.p.k.). Formą partycypowania przez oskarżyciela prywatnego i oskarżyciela subsydiarnego w wydatkach stanowiących należności tłumaczy jest wpłacenie zryczałtowanej równowartości wydatków przy wniesieniu aktu oskarżenia, do czego obliguje ich odpowiednio art. 621 k.p.k. i art. 640 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 24 sierpnia 2016 r., V KK 67/16

Standard: 25528 (pełna treść orzeczenia)