Niedołączenie do aktu oskarżenia materiałów innego postępowania

Sam fakt niedołączenia do aktu oskarżenia materiałów innego postępowania (z którego wyłączono postępowanie aktualnie się toczące), w ogóle nie powinien zostać uznany brak formalny samego aktu oskarżenia, skoro kluczowe dla rozstrzygnięcia były przecież nie tyle akta innej sprawy, co dowody, mogące z nich wynikać. Nawet gdyby przyjąć, że jest to brak o charakterze formalnym, to nie do zaakceptowania jest teza, jakoby był on na tyle zasadniczy, że wręcz pozbawiał prokuratorskiego aktu oskarżenia cech skargi.

Przemawiają za tym dwa argumenty. Po pierwsze, nie uniemożliwiał zakreślenia granic podmiotowo - przedmiotowych oskarżenia. Po drugie zaś - wskazywane przez obronę dowody, mające rzekomo znajdować się wyłącznie w aktach postępowania zostały ostatecznie przeprowadzone w toku postępowania pierwszoinstancyjnego, a strony zgodnie oświadczyły, że nie żądają uzupełnienia materiału dowodowego. Braki te zostały przecież ostatecznie konwalidowane poprzez przeprowadzenie - na rozprawie, zgodnie z zasadą bezpośredniości - odpowiednich dowodów.

Z tego względu nie można podzielić stanowiska, jakoby oskarżeni pozbawieni zostali prawa do rzetelnego procesu, gwarantowanego poprzez art. 6 EKPCz. Jakkolwiek mogło dojść do sytuacji, w której oskarżeni zostaliby pozbawieni możliwości poznania, jakie materiały stanowiły podstawę ich oskarżenia (co mogło wskazywać na naruszenie ich prawa do obrony ale wyłącznie na etapie końcowego zapoznania z materiałami postępowania przygotowawczego - art. 321 k.p.k.), to przecież nie doszło do ich skazania na podstawie owych nieudostępnionych materiałów, a więc - do naruszenia ich praw w toku postępowania sądowego.

Za ewentualnym uznaniem "braku skargi" może przemawiać wyłącznie ranga braku uniemożliwiająca prowadzenie postępowania sądowego. Dodatkowo, musi on być tego rodzaju, który nie może zostać samodzielnie konwalidowany przez sąd.

Brak postępowania przygotowawczego, bo za taki uznać należy niedołączenie do skargi akt innego postępowania, zawierających istotne dla rozstrzygnięcia dowody - mógł zostać uzupełniony wyłącznie w trybie określonym w ówcześnie obowiązującym art. 397 § 1 k.p.k. (obecnie - art. 396a § 1 k.p.k.), po spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Wyrok SN z dnia 12 września 2018 r., II KK 37/18

 

Standard: 25520 (pełna treść orzeczenia)