Zaskarżalność postanowień w postępowaniu wykonawczym (art. 6 § 1 k.k.w.)

Zasadą, wyrażoną w art. 6 § 1 k.k.w. jest, że skazanemu służą zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Wyjątki od tej zasady znajdujemy tylko w art. 7 § 4 k.k.w.i art. 42 § 3 k.k.w.

Wprawdzie art. 6 § 1 k.k.w. stanowi, że skazany może wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczymi nie określa zbioru tych decyzji, jednakże przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że możliwość zaskarżenia dotyczy tylko tych postanowień, które wydane są na podstawie przepisów kodeksu karnego wykonawczego(zob. m.in. postanowienia: SA w Lublinie z dnia 4 marca 1999r.,II AKzw 66/99 i SA w Katowicach z dnia 3 października 2007r., II AKzw 841/07).

Podstawą prawną postanowień wydawanych w postępowaniu wykonawczym mogą być w pewnych wypadkach także przepisy kodeksu postępowania karnego, z których część przewiduje prawo do ich zaskarżenia. Do rozpoznania zażalenia na takie postanowienie (np. w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki, o odmowie przywrócenia terminu zawitego itp.), jako wydane w postępowaniu wykonawczym, jest właściwy sąd określony w art. 20 § 2 i 3 k.k.w.

Zażalenie w postępowaniu wykonawczym jest środkiem odwoławczym o charakterze względnie dewolutywnym.

Z aktualnego brzmienia art. 20 § 2 k.k.w. wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że jeżeli sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, nie znajduje podstaw do przychylenia się do zażalenia, nie podejmuje żadnej decyzji, a przekazanie sprawy sądowi wyższej instancji jest czynnością o charakterze administracyjnym. W związku z nowelizacją art. 20 § 2 k.k.w. w 2003r. straciło na aktualności stanowisko Sądu Najwyższego, wyrażone w postanowieniu z dnia 8 stycznia 1999r., IV KKN 390/98).

Postanowienie  SA w Rzeszowie z dnia 26 marca 2013 r., II AKzw 137/13

Standard: 43255 (pełna treść orzeczenia)

Jak wynika z art. 6 § 1 k.k.w., skazany może wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Stwierdzenie to należy rozumieć w ten sposób, że możliwość zaskarżenia dotyczy tylko tych postanowień, które rozstrzygają kwestie unormowane w Kodeksie karnym wykonawczym.

Postanowienie SA w Katowicach z dnia 3 października 2007 r., II AKzw 841/07

Standard: 25476