List gończy w postępowaniu wykonawczym (art. 1 § 2 k.k.w.)

Instytucja listu gończego nie jest regulowana przepisami Kodeksu karnego wykonawczego. W postępowaniu wykonawczym znajduje ona zastosowanie z uwagi na treść art. 1 § 2 k.k.w., który stanowi, że w sprawach nieuregulowanych w Kodeksie karnym wykonawczym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Jak wynika z art. 6 § 1 k.k.w., skazany może wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Stwierdzenie to jednakże należy rozumieć w ten sposób, że możliwość zaskarżenia dotyczy tylko tych postanowień, które rozstrzygają kwestie unormowane w Kodeksie karnym wykonawczym. List gończy nie jest przedmiotem regulacji k.k.w., a instytucja ta na grunt postępowania wykonawczego została inkorporowana z przepisów k.p.k. wraz z wszystkimi regułami jej dotyczącymi. Zgodnie zaś z treścią art. 459 § 2 k.p.k. na postanowienie o poszukiwaniu listem gończym zażalenie nie przysługuje. Stanowisko to znajduje wsparcie w postanowieniu SA w Lublinie z dnia 4 marca 1999 r., II AKz 66/99).

Reasumując Sąd Apelacyjny uznał, że na postanowienie w przedmiocie poszukiwania skazanego listem gończym na etapie postępowania wykonawczego zażalenie nie przysługuje.

Postanowienie SA w Katowicach z dnia 3 października 2007 r., II AKzw 841/07

Standard: 25475