Kasacja od postanowień wydawanych w toku postępowania wykonawczego

Kasacja od prawomocnego postanowienia wydanego na podstawie art. 13 § 1 k.k.w., a dotyczącego wyjaśnienia wątpliwości co do zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary łącznej orzeczonej wyrokiem łącznym jest prawnie dopuszczalna. Oczywistym jest, że gdy wyrok nie zawiera w ogóle rozstrzygnięcia o zaliczeniu na poczet kary okresu tymczasowego aresztowania lub też nieprawidłowo sąd zaliczył ten okres i to bez względu na przyczynę nieprawidłowości, wówczas zastosowanie ma art. 420 k.p.k., a nie przepis art. 13 k.k.w.

Wyjaśnienie wątpliwości w postępowaniu wykonawczym w trybie tego ostatniego przepisu ma natomiast miejsce, gdy sąd zaliczył w wyroku okres tymczasowego aresztowania i określił tylko początek lub koniec tego okresu, albo też nie określił go w ogóle. Kasacja nie przysługuje jednak od każdego orzeczenia wydanego w tym trybie, a jedynie wówczas, gdy brak podstaw do uchylenia lub zmiany postanowienia wyjaśniającego wątpliwości co do wykonania wyroku lub zarzutów co do zamieszczonego w nim obliczenia kary, na podstawie art. 24 § 1 k.k.w.

PiP 7-8/2019

Postanowienie SN z dnia 30 stycznia 2019 r., V KK 14/19

Standard: 34240 (pełna treść orzeczenia)

W odniesieniu do postanowień wydawanych w toku postępowania wykonawczego kasacja nadzwyczajna przysługuje wówczas, gdy są to postanowienia powodujące trwałe przekształcenie kary, to jest sposobu lub trybu jej wykonywania, które jednocześnie nie podlegają korygowaniu na podstawie art. 24 k.k.w.

Prawomocne postanowienie o umorzeniu grzywny wymierzonej skazanemu ma w sobie ten element trwałości, postanowienie to powoduje bowiem, że kara grzywny wymierzona skazanemu nie będzie wykonywana. Jednocześnie orzeczenie to nie może podlegać zmianie w trybie przewidzianym w art. 24 k.k.w.

Postanowienie SN z dnia 7 lutego 2013 r., II KK 144/12

Standard: 25416 (pełna treść orzeczenia)