Wykonywanie pracy poza zakładem pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej (telepraca; art 67[5] k.p.).
Zatrudnianie pracowników w formie telepracy (art. 67[5] - 67[17] k.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z art. 67[5] § 1 k.p. praca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną (telepraca). W § 2 art. 675 k.p. postanowiono zaś, że telepracownikiem jest pracownik, który wykonuje pracę w warunkach określonych w § 1 i przekazuje pracodawcy wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Dla rozpoznania niniejszej sprawy istotne jest to, że w cytowanym artykule ustawodawca nie odnosi się do stosunku pracy, a jedynie do pracy oraz sposobu i miejsca jej wykonania.
Telepraca nie jest nowym, innym stosunkiem pracy, od uregulowanego w art. 22 § 1 k.p. Jest ona jedynie rodzajem lub sposobem jej wykonywania przy użyciu środków technologii informatycznej w ramach umowy lub stosunku pracy, w którym praca, która mogłaby być wykonywana na terenie zakładu pracodawcy, jest przeniesiona do regularnego wykonywania poza ten teren. Chodzi tu więc o rodzaj pracy umożliwiający, po pierwsze, jej wykonywanie poza terenem zakładu pracodawcy po drugie, przekazanie jej wyników przy użyciu technologii informatycznej.
Taką definicję telepracy zawiera Europejskie Porozumienie Ramowe w sprawie telepracy zawarte dnia 16 lipca 2002 roku przez europejskich partnerów społecznych na podstawie art. 139 TWE ( (...)
Wyrok SA w Łodziz dnia 11 lipca 2017 r., III AUa 1109/16
Standard: 25049 (pełna treść orzeczenia)
O zakwalifikowaniu pracy wykonywanej jako telepraca decydują następujące przesłanki: regularność jej wykonywania, wykonywanie pracy poza zakładem pracy, korzystanie ze środków komunikacji elektronicznej oraz rodzaj pracy. W literaturze podkreśla się, iż telepraca może być wykonywana jedynie przez telepracownika, a istotą telepracy jest przekazywanie wyników pracy, w szczególności drogą elektroniczną (A. Sobczyk. Kodeks pracy. Komentarz, Legalis).
Co prawda w wyroku SA w Gdańsku z dnia 19.09.2012r., III Aua 529/12 zaprezentowano pogląd, iż „stosownie do treści art. 67[5] § 1 KP praca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Nie ma zatem przeszkód dla świadczenia pracy polegającej na obsłudze prawnej firmy w przeważającej mierze w domu, a więc poza siedzibą pracodawcy”. W odniesieniu do w/w regularności czasu pracy, należy zauważyć, że stanowi ona podstawowy element wykonywania pracy w formie telepracy, bowiem nie będzie bowiem telepracą okazjonalne wykonywanie pracy w domu lub innym miejscu uzgodnionym przez strony.
Wyrok SR w Pszczynie z dnia 20 czerwca 2017 r., IV P 129/16
Standard: 25045 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art.67[5] § 1 kodeksu pracy w formie telepracy może być wykonywana tylko taka praca, która wykonywana jest regularnie poza zakładem pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Środkami tymi, w myśl art.2 pkt. 5 ustawy z 18.07.2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2002 r. nr 144 poz.1204 ze zm.) są rozwiązania techniczne, w tym urządzenia teleinformatyczne i współpracujące z nimi narzędzia programowe, umożliwiające indywidualne porozumiewanie się na odległość przy wykorzystaniu transmisji danych między systemami teleinformatycznymi, w szczególności poczta elektroniczna.
Jednym z elementów telepracy jest przekazywanie przez pracowników wyników pracy za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, choć dopuszczalne jest też czynienie tego w tradycyjnej formie tj. osobiście. Praca odwołującej się wykonywana była regularnie poza siedzibą pracodawcy, ale nie wiązała się z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
Za takowe nie można uznać bowiem nośnika pamięci, na którym przenoszone były dane do dokumentacji, bo jest to jedynie urządzenie służące do magazynowania danych, a nie o porozumiewania się na odległość. Wyszukiwanie danych w Internecie nie jest formą komunikowania się, skoro nie nawiązywane były tą drogą kontakty, a jedynie zbierano informacje. Była to resztą marginalna część zadań zlecanych do wykonania odwołującej się. Zasadniczo jej obowiązki pracownicze zbliżone były do przepisywania, drukowania, składania projektów w formie papierowej co odpowiada tradycyjnej formie pracy biurowej, z jedyną różnicą w stosunku do zwyczajowo przyjętej formy, że czynności te wykonywała poza siedzibą pracodawcy.
Odwołująca się nie komunikowała się za pomocą środków komunikacji elektronicznej ani z klientami firmy ani z pracodawcą.
Telepraca może być wykonywana nie tylko w ramach stosunku pracy, ale i innych umów np. o świadczenie usług, zlecenia. Cechą odróżniającą od innych form jest forma komunikacji.
Wyrok SO w w Kaliszu z dnia 29 listopada 2013 r., V U 504/13
Standard: 25048 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 25043 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 25046 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 25044 (pełna treść orzeczenia)