Zaskarżalność zobowiązania zarządcy do wypłacenia określonej kwoty tytułem nadwyżki dochodów (art. 613 k.p.c.)

Postanowienie sądu pierwszej instancji, wydane na podstawie art. 613 k.p.c., zobowiązujące zarządcę do wypłacenia określonej kwoty tytułem nadwyżki dochodów, jest orzeczeniem co do istoty sprawy w rozumieniu art. 518 k.p.c., od którego przysługuje apelacja.

Postanowienie w przedmiocie wypłaty przez zarządcę nadwyżki dochodów należy do orzeczeń rozstrzygających co do istoty sprawy. Takie postanowienie ma  charakter orzeczenia merytorycznego, związanego z rozstrzyganiem kwestii materialnoprawnych, powstających na tle sprawowania zarządu rzeczą wspólną i stosunku współwłasności. Za taką oceną przemawia dodatkowo fakt, że postanowienie dotyczące sposobu i terminu wypłacenia przez zarządcę nadwyżki dochodów powinno być co do zasady wydane w postanowieniu o ustanowieniu zarządcy, które jest nie tylko orzeczeniem co do istoty sprawy, ale również orzeczeniem kończącym postępowanie zainicjowane złożeniem wniosku o ustanowienie zarządu.

Stwierdzenie, że postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie wypłaty przez zarządcę nadwyżki dochodów, wydane na podstawie art. 613 § 1 k.p.c., jest postanowieniem orzekającym co do istoty sprawy, przesądza kwestię, że zgodnie z art. 518 zdanie pierwsze k.p.c., przysługuje na nie apelacja, brak bowiem przepisów szczególnych, z których wynikałoby, że na takie postanowienie przysługuje zażalenie lub że jest ono niezaskarżalne.

Uchwała SN z dnia 21 listopada 2006 r., III CZP 49/06

Standard: 24989 (pełna treść orzeczenia)