Odmowa współpracy z powodu utraty zaufania do jednej z osób współodpowiedzialnych materialnie

Wskazana w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę przyczyna tego wypowiedzenia (odmowa dalszej współpracy załogi kawiarni z powódką z uwagi na brak do niej zaufania w zakresie wspólnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie) jest należycie i wystarczająco skonkretyzowana. Dlatego zarzut kasacji naruszenia przez Sąd drugiej instancji art. 30 § 4 KP nie może być uznany za uzasadniony.

Zdaniem Sądu Najwyższego nie jest konieczne, aby wymieniona przyczyna rozwiązania stosunku pracy z powódką była wykazana powstaniem niedoboru w określonym okresie po przeprowadzeniu remanentu przez właściwą komórkę kontroli pozwanego zakładu pracy.

W niniejszej sprawie kwestia powstania niedoboru w kawiarni nie była przyczyną rozwiązania umowy o pracę, lecz utrata zaufania do powódki zatrudnionych w kawiarni osób, które odmówiły dalszej z nią współpracy w ramach umowy o współodpowiedzialności materialnej za powierzone mienie. Dlatego ten aspekt sprawy nie ma istotnego znaczenia z punktu widzenia wskazanej w oświadczeniu pracodawcy przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę.

W konsekwencji należy stwierdzić, że odmowa współpracy załogi wyodrębnionego zakładu usługowego z powodu utraty zaufania do jednej z osób współodpowiedzialnych materialnie, na skutek stwierdzenia samowolnego dysponowania przez nią nieodpłatnie powierzonym mieniem z obowiązkiem wyliczenia się, wskazana w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę, jest wystarczająco uzasadnioną przyczyną rozwiązania stosunku pracy, która nie wymaga uprzedniego ustalenia niedoboru w zakładzie za określony okres trwania umowy o współodpowiedzialności materialnej.

Wyrok SN z dnia 22 lipca 1998 r., I PKN 255/98

Standard: 24817 (pełna treść orzeczenia)