Ustalenie przez sąd cywilny przyczynienia się pokrzywdzonego
Związanie prawomocnym wyrokiem skazującym sądu karnego (art. 11 k.p.c.)
Osoba taka jako pozwana w sprawie cywilnej nie może podważać ustaleń wyroku skazującego jej za popełnienie przestępstwa (wyrok SN z dnia 23 kwietnia 1968 r., II PR 399/67). Może natomiast powoływać się na wszelkie okoliczności, które mogą mieć wpływ na zmniejszenie jego odpowiedzialności cywilnej, w tym na przyczynienie się poszkodowanego do szkody lub wyłączenie obowiązku jej naprawienia np. z powodu jej pokrycia, przedawnienia, potrącenia (m.in. orzeczenia SN z dnia 4 maja 1965 r., I PR 116/65, z dnia 22 listopada 1966, I PR 487/66).
Wyrok SN z dnia 21 lutego 2013 r., I CSK 373/12
Standard: 49629 (pełna treść orzeczenia)
Ustalenie wyroku Sądu karnego, że powodowie umyślnie stworzyli możliwość powstania niedoboru, nie jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że niedobór ten w żadnym razie nie pozostaje w związku przyczynowym z zachowaniem się (zaniedbaniami) zakładu pracy lub z naruszeniem, jakich dopuściły się osoby trzecie. Sąd może dokonywać samodzielnych ustaleń, że poszkodowany przyczynił się do powstania szkody spowodowanej przez skazanego
Wyrok SN z dnia 14 listopada 1990 r., I PR 231/90
Standard: 24702
Standard: 24431