Uchwały wspólnoty w trybie indywidualnego zbierania głosów (art. 23 u.w.l.)

Zgodnie z art. 23 ustawy o własności lokali, uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd.

Uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów. Uchwały muszą zapaść większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, bez względu na to czy zapadają na zebraniu, w drodze indywidualnego zbierania głosów czy w sposób mieszany.

Wobec jasno sformułowanego przepisu ustawy, nie sposób zgodzić się z powodem o „nieprawomocnym zebraniu właścicieli z uwagi na brak wystarczającej ilości udziałów”. Gdyby ustawodawca przewidział możliwość podejmowania ważnych i skutecznych uchwał tylko na zebraniu, to nie wprowadziłby trybu mieszanego dla oddawania głosów przez właścicieli lokali (skoro tylko osoby obecne na zebraniu mogłyby podjąć uchwałę za całą wspólnotę). Ponadto nie zmieściłby w ustawie przepisu określającego przesłanki zaskarżalności uchwał, skoro głosy oddane na zebraniu wystarczyłyby dla podjęcia określonej uchwały (art. 24 WłLokU).

Przepisy art. 23 ust. 2 w zw. z art. 24 WłLokU mają przede wszystkim na celu ochronę interesu właścicieli lokali. Można sobie bowiem wyobrazić sytuację, gdy zarząd wspólnoty, pozostający w konflikcie z pozostałymi właścicielami lokali, zwoływałby zebrania, nie informując o tym właścicieli lokali (oczywiście oprócz im przychylnych) i podejmowaliby oni za resztę ważne i skuteczne uchwały. Na uwadze należy mieć bowiem jeszcze okoliczność, że ustawa o własności lokali nie podchodzi restrykcyjnie do okoliczności faktycznych podejmowania uchwał, byleby za uchwałą głosy oddało więcej niż 50 % udziałów w nieruchomości wspólnej.

Wyrok SO w Olsztynie z dnia 17 stycznia 2017 r., I C 626/16

Standard: 24130 (pełna treść orzeczenia)