Strona podmiotowa przestępstwa wyłudzenia kredytu (art. 297 k.k.)

Przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. można popełnić umyślnie z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 28 września 2023 r., II AKa 495/21

Standard: 78621 (pełna treść orzeczenia)

Działanie oskarżonego musi polegać nie tylko na przedłożeniu poświadczającego nieprawdę dokumentu albo nierzetelnego, pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, ale musi być to działanie celowe, to jest przedstawione w nich okoliczności muszą mieć istotne znaczenie dla uzyskania wsparcia finansowego.

Tym samym dokumenty, czy oświadczenia powinny zostać złożone przed podjęciem decyzji o udzieleniu wsparcia finansowego. Skoro bowiem mają zawierać okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, to złożenie ich po podjęciu decyzji o pożyczce, nie może mieć na to żadnego wpływu.

Nie można zgodzić się z prokuratorem, że już sam fakt złożenia podpisów na dokumentach świadczy o tym, że oskarżony działał z zamiarem kierunkowym realizacji znamion czynu z art. 297 § 1 k.k., czy pomocnictwa do przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. co najmniej z zamiarem ewentualnym. Zachowanie oskarżonego polegające na nieczytaniu podpisywanych dokumentów ocenić należy jedynie jako przejaw niedbalstwa. Tym samym jedyna odpowiedzialność jaką ponosi Z. P. jest to odpowiedzialność cywilna i konieczność zwrotu pożyczonych kwot, skoro zdecydował się na złożenie podpisów pod umowami na własne nazwisko.

Elementem wspólnym zamiaru oszustwa gospodarczego i oszustwa klasycznego jest świadomość sprawcy, że podjęte czynności sprawcze z art. 297 § 1 k.k. mogą wywołać po stronie adresata błąd, który będzie mógł stanowić podstawę przyznania jednej z wymienionych w art. 297 § 1 k.k. form wsparcia finansowego 

Wyrok SA w Warszawie z dnia 13 września 2023 r., II AKa 327/22

Standard: 78622 (pełna treść orzeczenia)