Rozszerzenie ochrony funkcjonariusza (art. 231a k.k.)
Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządowym (art. 222 – 231b k.k.)
W myśl art. 231 § 1a k.k. z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych funkcjonariusz publiczny korzysta również wtedy, jeżeli bezprawny zamach na jego osobę został podjęty z powodu wykonywanego przez niego zawodu lub zajmowanego stanowiska. Regulacja ta została dodana do Kodeksu karnego z mocy art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy o Policji (Dz.U. Nr 240, poz. 1602).
Celem wprowadzenia tego przepisu do porządku prawnego było rozszerzenie ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariusza publicznego o sytuacje, gdy bezprawny zamach na jego osobę został podjęty z powodu wykonywanego przez niego zawodu lub zajmowanego stanowiska, ale niekoniecznie podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (zob.: B. Stefańska (w:) R. Stefański, Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015, s. 1524).
Postanowienie SN z dnia 22 listopada 2017 r., V KK 300/17
Standard: 23863 (pełna treść orzeczenia)
Art. 231a kk. rozszerza szczególną ochronę prawnokarną, z jakiej korzystają funkcjonariusze publiczni, na te przypadki, gdy czyn nie został popełniony podczas lub z związku z pełnieniem przez nich czynności służbowych, a jedynym jego powodem był wykonywany przez funkcjonariusza zawód lub zajmowane stanowisko.
Zakresem art. 231a kk objęte są zatem czyny skierowane przeciwko funkcjonariuszom publicznym, które są motywowane np. niechęcią, czy nienawiścią do tej kategorii osób, wynikającą z generalnych zadań zawodowych i roli społecznej przez nie pełnionych. Jeśli jednak czyn – np. w postaci znieważenia – popełniony zostanie w bezpośrednim związku z konkretnymi czynnościami konkretnego funkcjonariusza i podczas pełnienia przez niego czynności służbowych, sięganie po przepis art. 231a kk jest zbędne – w takich przypadkach jedyną i wystarczającą ochronę daje art. 226 § 1 kk ( por. komentarze do art. 231a kk w: Kodeks karny. Komentarz, red. prof. dr hab. Ryszard Stefański, Rok wydania: 2014, Wydawnictwo: C.H.Beck, Wydanie: 8, opubl. Legalis; Kodeks Karny. Komentarz, red. prof. dr hab. Alicja Grześkowiak, prof. dr hab. Krzysztof Wiak, rok wydania: 2013, Wydawnictwo: C.H. Beck, wydanie: 2, opubl. Legalis ).
Innymi słowy, przepis art. 231a kk rozciąga ochronę gwarantowaną funkcjonariuszom publicznym, jaką ci posiadają podczas pełnienia lub w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, na przypadki tych zamachów bezprawnych, które – gdyby nie omawiana regulacja szczególna – ochrony takiej byłyby pozbawione ( por. komentarz do art. 231a kk w: Kodeks karny. Część ogólna. Tom III, red. dr Michał Królikowski, prof. dr hab. Robert Zabłocki, Rok wydania: 2011, Wydawnictwo: C.H.Beck, Wydanie: 2, opubl. Legalis ).
Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 3 lutego 2015 r., IV Ka 647/14
Standard: 23865 (pełna treść orzeczenia)