Fikcyjna działalność gospodarcza w celu wyłudzenia VAT (art 76 k.k.s. w zw. z art 286 k.k.)

W celu wyłudzenia mienia Skarbu Państwa stworzony został przestępczy mechanizm działania wielu firm, które w oparciu o nieprawdziwe umowy z kontrahentami zagranicznymi, puste faktury VAT, nieprawdziwe faktury eksportowe, wyłudzone dokumenty (...), przy zastosowaniu oszukańczych zabiegów wprowadzających pracowników urzędów skarbowych w błąd, co do powstania obowiązku podatkowego, dającego tytuł wypłaty stosownych kwot w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżeni fingowali, więc istnienie takiego obowiązku w celu uzyskania korzyści majątkowej kosztem mienia Skarbu Państwa.

W urzędach skarbowych, za pomocą fikcyjnych i wyłudzonych dokumentów pozorowali przeprowadzenie transakcji eksportowych, których w ogóle nie dokonano. Transakcje były fikcyjne, bowiem w rzeczywistości nie handlowano wykazanym w fakturach eksportowych towarem, nie eksportowano go do wskazanych firm zagranicznych i nie następowała też zapłata przez nie za towar.

Trafnie Sąd Okręgowy uznał tego rodzaju zachowanie się oskarżonych, jako wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., a nie art. 76 § 1 k.k.s., który winien mieć zastosowanie do osób prowadzących realną działalność gospodarczą i zobowiązanych z tego tytułu do uiszczenia VAT, podejmujących oszukańcze działania w celu zmniejszenie jego wysokości lub uzyskania nienależnego zwrotu tego podatku.

Oczywistą logiczną konsekwencją takiej oceny prawnej jest zakwalifikowanie zachowania się oskarżonych polegającego na wystawianiu fikcyjnych faktur, jako przestępstwa z art. 271 § 1 i 3 k.k., albowiem w całości zostały one wytworzone nie w ramach realnej, lecz wirtualnej działalności gospodarczej.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 17 maja 2016 r., II AKa 118/16

Standard: 23840 (pełna treść orzeczenia)