Naśladownictwo i podszywanie się w rozumieniu art 24 u.z.n.k..

Czynem nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji jest także świadome wprowadzanie do obrotu przez osobę trzecią produktów skopiowanych w sposób określony w tym przepisie.

Jak wynika z art. 24 u.z.n.k., odpowiedzialność karną określoną w tym przepisie ponosi nie tylko ten, kto za pomocą technicznych środków reprodukcji kopiuje zewnętrzną postać produktu, lecz również ten, kto tak skopiowany produkt wprowadza do obrotu, stwarzając tym możliwość wprowadzenia klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu, czym wyrządza poważną szkodę przedsiębiorcy. Sankcją objęte jest zatem również wprowadzanie skopiowanego produktu do obrotu. Biorąc zaś pod uwagę, że penalizowane może być jedynie zachowanie stanowiące czyn nieuczciwej konkurencji, należy przyjąć, że świadome wprowadzanie do obrotu przez osobę trzecią produktów skopiowanych w warunkach objętych hipotezą art. 13 ust. 1 u.z.n.k. również narusza ten przepis.

Wyrok SN z dnia 14 listopada 2008 r., V CSK 162/08

Standard: 43617 (pełna treść orzeczenia)

Zobacz glosy

Przepis art. 24 u.z.n.k. (w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny, Dz. U. Nr 88, poz. 554) penalizuje czyny nieuczciwej konkurencji określone w art. 13 u.z.n.k. Przedmiotem jego ochrony jest interes gospodarczy przedsiębiorcy i gwarancja, że klienci nie zostaną wprowadzeni w błąd co do tożsamości producenta lub nabywanych produktów. Zachowanie stypizowane w komentowanym przepisie najogólniej nazwać można naśladownictwem (jeśli chodzi o produkty), albo podszywaniem się (jeśli chodzi o tożsamość producenta). Przestępstwo to ma charakter umyślny i materialny (zob. M. Bojarski, W. Radecki: Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1998, s. 430-431).

Wracając na grunt konkretnej sprawy, trzeba stwierdzić: skoro Piotr S. skopiował zewnętrzną postać podeszew, które jego kontrahent przedsiębiorca uczynił elementami składowymi obuwia, i przez to stworzył możliwość wprowadzenia konsumentów (a więc odbiorców butów) w błąd co do tożsamości producenta półproduktów, czym wyrządził poważną szkodę przedsiębiorcy, do którego należały wzory spodów obuwniczych, to pogląd skarżącego, iż zachowanie skazanego nie wyczerpywało znamion występku z art. 24 u.z.n.k., jawił się jako nietrafny.

 Postanowienie SN z dnia 12 października 2006 r., III KK 58/06

Standard: 23548 (pełna treść orzeczenia)