Tajemnica służbowa

Przepis art. 266 § 2 k.k. w jego pierwotnym brzmieniu posługiwał się pojęciem informacji stanowiącej tajemnicę służbową, której definicja legalna została zamieszczona w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. poz. 1631, z późn. zm.). Jednak przepis derogujący – art. 190 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych Dz.U. z 2016.r., poz.1167), z dniem 2 stycznia 2011 r., uchylił poprzednią ustawę o ochronie informacji niejawnych.

Nowa ustawa wprowadziła inną klasyfikację informacji niejawnych poprzez nadawanie im przy określonych uwarunkowaniach, przez podmiot uprawniony, klauzul „ściśle tajne” (art. 5 ust.1), „tajne” (art. 5 ust. 2), „poufne” (art. 5 ust.3) i „zastrzeżone” (art. 5 ust.4). W tej sytuacji na podstawie art. 107 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, z dniem 2 stycznia 2011 r., zmieniono również dyspozycję art. 266 § 2 k.k. przez wprowadzenie do tego przepisu terminu informacja niejawna o klauzuli „zastrzeżone” lub „poufne”, dostosowując w ten sposób treść § 2 art. 266 k.k. do zmienionego stanu prawnego.

Obecnie przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 266 § 2 k.k. jest również informacja stanowiąca w poprzednim stanie prawnym tajemnicę służbową.

Postanowienie SN z dnia 19 grudnia 2017 r., IV KK 173/17

Standard: 27560 (pełna treść orzeczenia)

Mocą ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228) dokonano zmiany treści art. 266 § 2 k.k. w zakresie znamienia tajemnicy służbowej przez zastąpienie go pojęciem informacji niejawnej o klauzuli " zastrzeżone " lub "poufne". Zmiana weszła w życie 2 stycznia 2011 r. Zatem w związku z nakazem płynącym z treści art. 4 § 1 k.k. należało wyeliminować z opisów czynów przypisanych oskarżonemu sformułowanie "stanowiące tajemnicę służbową". 

Wyrok SN z dnia 26 listopada 2013 r., WA 26/13

Standard: 23541 (pełna treść orzeczenia)