Czyn ciągły w kodeksie karnym skarbowym (art 6 § 2 k.k.s.)

Uwzględniając różnicę między sformułowaniem „ten sam zamiar” oraz zwrotem „taki sam zamiar”, należy stwierdzić, że nie spełnia przesłanki subiektywnej czynu ciągłego przypadek, w którym sprawca podejmuje poszczególne zachowania z nowym, pojawiającym się przed rozpoczęciem kolejnych zachowań zamiarem. W takiej sytuacji sprawca działa co prawda z takim samym zamiarem, lecz w odniesieniu do każdego zachowania innym, co wyklucza spełnienie warunku tożsamości określonego w art. 6 § 2 k.k.s.

Pod pojęciem „takiej samej sposobności” rozumieć należy wszelkie specyficzne okoliczności sprawy, które, mając charakter powtarzalny, w istotny sposób wpływają zarówno na decyzję o popełnieniu przestępstwa, jak i sposób jego popełnienia. Jak wskazuje V. Konarska-Wrzosek, zwrot ten oznacza powielanie analogicznych zachowań nagannych z wykorzystaniem takiej samej nadarzającej się okazji lub sprzyjających warunków czy okoliczności

Wyrok SN z dnia 17 marca 2021 r., III KK 19/21

Standard: 61265 (pełna treść orzeczenia)

Powoływanie się na treść art. 6 § 2 k.k.s. jest zbędne w wypadkach tzw. wieloczynowego określenia znamion, np. „urządza lub prowadzi grę”, bowiem w takich sytuacjach także mamy do czynienia z jednym przestępstwem skarbowym (wykroczeniem skarbowym), którego znamiona są realizowane jednokrotnie przez wiele zachować, o czym przesądza ustawowa wieloczynowość jego znamion.

Instytucja czynu ciągłego określona w art. 6 § 2 k.k.s. znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do tych typów czynu zabronionego, w których znamię czynnościowe ujęte zostało w ten sposób, że jego wypełnienie możliwe jest jednym zachowaniem, nie znajduje natomiast zastosowania do przestępstw trwałych, wieloodmianowych, zbiorowych lub przestępstw z reguły popełnianych powtarzającymi się zachowaniami.

Podobnie w przypadku przestępstw innych niż skarbowe przyjmuje się, że stosowanie art. 12 k.k. jest wyłączone w odniesieniu do tych przestępstw (wieloczynowych), których czasownikowe określenie znamion strony przedmiotowej dopuszcza wielokrotność zachowania sprawcy

Wyrok SN z dnia 11 sierpnia 2020 r., IV KK 113/19

Standard: 61266 (pełna treść orzeczenia)