Podpisanie dokumentu bez zapoznania się z jego treścią

Okoliczność, że oskarżona nie zapoznała się z treścią dokumentów, na których naniosła podpis (...) nie daje jednakże podstawy do wyprowadzenia wniosku, iż nie miała ona wiedzy o ich przeznaczeniu, a tylko w takim przypadku byłoby wykluczone, że celem jej działania było użycie sfałszowanych dokumentów za autentyczne. Należy zauważyć, że penalizowanie zachowania polegającego na fałszowaniu dokumentu w celu użycia go za autentyczny nie oznacza, że podrobiony lub przerobiony dokument musi być użyty, a nadto, że osobą, która ma użyć dokument będzie sprawca fałszerstwa. Oskarżona nawet bez zapoznania się z treścią pism, które podpisała imieniem i nazwiskiem (...) musiała mieć świadomość, że po to była proszona o ich podpisanie, aby były one dokumentami o określonej w nich treści, opatrzonymi podpisami, a zatem aby mogły być użyte w celu wykazania okoliczności zawartych w ich treści. Oskarżona nie musiała mieć wiedzy komu i w ramach jakich konkretnie czynności powyższe dokumenty mogą być przedstawione lub okazane. Dlatego też nie było potrzeby czynienia w tym zakresie ustaleń w opisie czynów przypisanych oskarżonej. Wystarczającym było wskazanie, że dokumenty zostały sfałszowane w celu użycia ich za autentyczne, co wynika z treści wyroku.

Wyrok SA w Warszawie  z dnia 3 marca 2017 r., II AKa 476/16

Standard: 23288 (pełna treść orzeczenia)