Wypowiedzenie ze względu na brak zdolności pracownika do współpracy i pracy w zespole
Przyczyny (podstawy) faktyczne wypowiedzenia umowy o pracę
Niezawiniony przez pracownika brak umiejętności pracy w zespole może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę.
Wyrok SN z dnia 15 kwietnia 1999 r., I PKN 14/99
Standard: 28900 (pełna treść orzeczenia)
Do rozważenia pozostaje zarzut braku współpracy jako jedyna - na tle przyjętych ustaleń Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i przy pominięciu dwu pozostałych, wskazanych wyżej zarzutów - przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy o pracę powodowi.
Zgodzić należy się z Sądem drugiej instancji, iż brak winy po stronie pracownika nie przekreśla w sposób automatyczny zasadności zarzutu odwołującego się do tej okoliczności, jako uzasadniającego wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi. Istotne jest także to, czy pracownik zajmuje stanowisko kierownicze, czy też szeregowe. Nie oznacza to wszakże, że przy ustalaniu zasadności zarzutu braku współpracy pracownika z pracodawcą bez znaczenia są okoliczności i źródła jej braku, czy też okoliczności i przyczyny powstania sytuacji konfliktowej. Kwestia ta nie stała się w ogóle przedmiotem analizy ze strony Sądu drugiej instancji i w związku z tym będzie wymagała bliższych ustaleń w toku ponownego rozpoznawania sprawy przez Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.
Trudno uznać za dostateczną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę przypadek braku współpracy między pracownikiem i pracodawcą, jeżeli brak ten wyraźnie obciąża pracodawcę, a nie pracownika. Istotny jest przy tym także stopień braku współpracy, a zwłaszcza, czy przeradza się on w konflikt, czy też ma łagodniejszy charakter. W sytuacji, w której nie wchodzi w rachubę ani brak lojalności ze strony pracownika względem pracodawcy, ani brak utraty jego zaufania do niego, a brakuje jedynie między nimi współpracy, zasadniczo należy uważać, że nie uzasadnia to wypowiedzenia umowy o pracę, jeżeli stan taki nie obciąża pracownika, a brak współpracy jest jedyną podawaną przez pracodawcę lub możliwą do uwzględnienia z uwagi na brzmienie art. 30 § 4 KP, przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę.
W każdym razie ograniczenie się jedynie do stwierdzenia, że wystarczającą przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę jest brak współpracy bez rozważenia jego okoliczności, przyczyn i konsekwencji, nie jest trafne. Zarzut braku współpracy wymaga tym samym także konkretyzacji.
Wyrok SN z dnia 10 listopada 1998 r., I PKN 434/98
Standard: 23086 (pełna treść orzeczenia)