Roszczenie wykonawcy o wynagrodzenie za niewykonane roboty budowlane (art. 649[4] § 3 k.c.)

Art. 649[4] § 3 k.c. nie przyznaje wykonawcy roszczenia o zapłatę całego, wynikającego z umowy wynagrodzenia za niewykonane roboty budowlane. Inwestor może bowiem odliczyć to, co wykonawca oszczędził z powodu niewykonania robót budowlanych. Odliczeniu podlegają więc zaoszczędzone przez wykonawcę wydatki, które w razie wykonania umowy zostałyby przez niego poniesione, np. wynagrodzenia pracowników i podwykonawców, a także koszt materiałów budowlanych, paliwa do maszyn, utrzymania terenu budowy itp. (por. wyrok SN z 23 czerwca 2004 r., V CK 587/03). W konsekwencji przewidziane w art. 649[4] § 3 k.c. roszczenie wykonawcy – uwzględniając staranne działanie inwestora, na którym spoczywa ciężar dowodu faktów istotnych dla ustalenia zakresu odliczeń (art. 6 k.c.) – jest ograniczone do części wynagrodzenia, które otrzymałby, gdyby wykonał roboty i obejmuje w zasadzie jedynie zaplanowany zysk.

Roszczenie o wynagrodzenie za niewykonane roboty budowlane (art. 649[4] § 3 k.c.) łącznie z karą umowną z tytułu odstąpienia od umowy z przyczyn leżących po stronie inwestora nie musi wobec tego przewyższać wynagrodzenia należnego za wykonane roboty budowlane. 

Wyrok SN z dnia 14 września 2023 r., II CSKP 2417/22

Standard: 82718 (pełna treść orzeczenia)

Ustawą z 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 40, poz. 222), która weszła w życie 16 kwietnia 2010 r., ustawodawca w art. 649[4] § 3 k.c. dodał przepis, który jest odpowiednikiem art. 639 k.c. 

Wyrok SN z dnia 29 listopada 2019 r., I CSK 477/18

Standard: 82680 (pełna treść orzeczenia)