Licencja celofanowa /licencja shrink-wrap/

Tzw. licencji celofanowa /licencja shrink-wrap/ została stworzona specjalnie dla ułatwienia zbytu oraz umocnienia pozycji dużych producentów i dystrybutorów oprogramowania.

Przyjmuje się /przy istniejących jednak sporach w doktrynie co do charakteru tej umowy/, że do zawarcia umowy-licencji shrink-wrap dochodzi poprzez zakupienie przez przyszłego licencjobiorcę egzemplarza programu komputerowego szczelnie zapakowanego w firmowe pudełko najczęściej powleczone warstwą zabezpieczającego celofanu i rozerwanie tej powłoki w celu uzyskania dostępu do nośnika. Moment otwarcia opakowania uważa się za chwilę przyjęcia przez klienta warunków licencji, z którymi ma możliwość zapoznać się jeszcze przed dokonaniem tej czynności, ponieważ umieszczone są w opakowaniu w sposób widoczny dla potencjalnego nabywcy - przez celofan. W przypadkach takich to nie dystrybutor, czy dalszy sprzedawca udziela licencji na korzystanie przez użytkownika z tego programu, lecz sam producent. Dystrybutor w takim przypadku - będąc do tego uprawniony, w zakresie tegoż uprawnienia - sprzedaje egzemplarz oprogramowania na nośniku wraz z licencją producenta nie realizując żadnych uprawnień prawnoautorskich do tegoż programu.

W sytuacji takiej mamy niewątpliwie do czynienia z umową sprzedaży rzeczy /towaru/ w postaci nośnika z programem zawieraną między uprawnionym do tego sprzedawcą a nabywcą, po czym dopiero z momentem otwarcia opakowania można rozważać zawarcie drugiej umowy - licencyjnej, określającej warunki korzystania z tego programu, pomiędzy producentem programu i nabywcą nośnika zawierającego ten program /co do tego, czy dochodzi do zawarcia tej drugiej umowy istnieją jednak w literaturze i judykaturze rozbieżne stanowiska/. W takim przypadku co do pierwszej z tych umów nie może być wątpliwości, że jej przedmiot podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyrok NSA (7) z dnia 2003-11-24, FSA 2/03

Standard: 23026 (pełna treść orzeczenia)