Prawo do publicznego rozpowszechniania programu komputerowego lub jego kopii (art. 74 ust. 4 pkt 3 Pr. Aut.)

Zgodnie z art. 74 ust. 4 pkt 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego obejmuje prawo do publicznego rozpowszechniania programu komputerowego lub jego kopii, w tym jego najmu lub dzierżawy jednakże wraz z pierwszą sprzedażą egzemplarza, na którym program został utrwalony, przez uprawnionego lub za jego zezwoleniem, wyczerpuje się prawo do rozpowszechniania tego egzemplarza.

Publiczne rozpowszechnianie programu komputerowego obejmuje nie tylko jego wprowadzenie do obrotu, które polega na przeniesieniu własności egzemplarza utworu lub innym nim rozporządzeniu /art. 51 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych/, lecz także czynności udostępniania programu publiczności niepolegające na przeniesieniu własności fizycznych kopii, tzn. czynności polegające na wynajmowaniu czy użyczaniu.

Jeżeli czynności te realizowane były w ramach przeniesienia na nabywcę uprawnień do programu autorskich praw do tego programu /w tym w formie licencji/ - nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego czy obrotowi temu towarzyszyło przekazanie nośnika. Realizacja natomiast tych czynności z wykorzystaniem materialnego nośnika, na którym utrwalony był program komputerowy, w sytuacji gdy nie towarzyszyło im przeniesienie praw autorskich - podlegało podatkowi od towarów i usług jeżeli miało charakter sprzedaży, darowizny lub usługi /najem, dzierżawa/.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega także dalszy, dozwolony prawem obrót egzemplarzem programu komputerowego, co do którego nastąpiło wyczerpanie prawa autorskiego twórcy do jego rozpowszechniania, co oznacza, że podmiot prawa autorskiego nie może zakazać dalszego obrotu tym egzemplarzem. Tym samym egzemplarze programów komputerowych, odnośnie do których nastąpiło wyczerpanie prawa autorskiego w zakresie dalszego obrotu tymi egzemplarzami /art. 51 ust. 2 i art. 74 ust. 4 pkt 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych/, jako materialnymi nośnikami z utrwalonym programem komputerowym, należy traktować jako towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Uwzględniać przy tym należy, że w każdym przypadku przeniesienie własności egzemplarza utworu, w tym programu komputerowego, nie powoduje - co do zasady - przejścia autorskich praw majątkowych do utworu /programu komputerowego/, chyba że co innego stanowi w tym względzie umowa między stronami. Zgodnie bowiem z art. 52 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez wyraźnego postanowienia umownego przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

Wyrok NSA (7) z dnia 2003-11-24, FSA 2/03

Standard: 23024 (pełna treść orzeczenia)