Uwzględnienie z urzędu przez sąd odwoławczy naruszenia prawa materialnego (art. 378 § 1 k.p.c.)
Związanie sądu zarzutami naruszenia prawa materialnego i procesowego Zarzut naruszenia prawa materialnego
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sąd drugiej instancji w ramach ustalonego stanu faktycznego stosuje z urzędu prawo materialne (por. uz. uchwały (7) SN z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07). Dlatego sąd rozpoznający apelację powinien odnieść się do wszystkich tych zdarzeń i zarzutów zgłoszonych w postępowaniu apelacyjnym, które mogły spowodować skutki materialno-prawne.
Wyrok SN z dnia 28 września 2018 r., I CSK 179/18
Standard: 46354 (pełna treść orzeczenia)
Postępowanie apelacyjne jest postępowaniem odwoławczym i kontrolnym, to jednak zachowuje charakter postępowania rozpoznawczego. Oznacza to, że sąd drugiej instancji ma pełną swobodę jurysdykcyjną, ograniczoną jedynie granicami zaskarżenia. W konsekwencji może, a jeżeli je dostrzeże - powinien, naprawić wszystkie naruszenia prawa materialnego, niezależnie od tego, czy zostały wytknięte w apelacji, pod warunkiem, że mieszczą się w granicach zaskarżenia (postanowienie SN z dnia 4 października 2002 r., III CZP 62/02; uchwała (7) SN z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07).
Powyższe oznacza, że Sąd Apelacyjny jest zobligowany zastosować z urzędu te przepisy prawa materialnego, które w danej sprawie wchodzą w rachubę.
Wyrok SN z dnia 27 czerwca 2017 r. II CSK 15/17
Standard: 22922 (pełna treść orzeczenia)
Sąd odwoławczy nie jest związany przedstawionymi w apelacji zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go jedynie zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego (uchwała 7 sędziów SN z dnia 31.01.2008 r., III CZP 49/07; zob. też postanowienie SN z dnia 16.06.2004 r., I CZ 40/04 i wyrok SN z dnia 6.06.2007 r., II PK 318/06).
Sąd odwoławczy może więc z urzędu stwierdzić naruszenie prawa materialnego, nawet bez zarzutu skarżącego. Natomiast bez podniesienia w apelacji lub w toku postępowania apelacyjnego odpowiedniego zarzutu – nie może wziąć z urzędu pod rozwagę uchybień prawu procesowemu, popełnionych przez sąd I instancji, choćby miały wpływ na wynik sprawy. Jedyny wyjątek ustanowiony w art. 378 § 1 zd. 2 k.p.c., nakazuje sądowi II instancji w granicach zaskarżenia wziąć pod uwagę nieważność postępowania przed sądem I instancji (por. wyroki SN: z dnia 31.01.2008 r., II CSK 400/07 i z dnia 14.01.2009 r., IV CSK 350/08).
Wyrok SA w Warszawie z dnia 22 marca 2017 r., VI ACa 968/14
Standard: 10223 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 8780 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 5876 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 8565 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 36051 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 60732 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 33086 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 5879 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 36156 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 27710 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 52063 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 69839 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 53516 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 52771 (pełna treść orzeczenia)